Сен барда
Сен барда, көңілдің бір құлпы,
Ашылар кілтіңмен бұрымды.
Сен барда, жанымда періште,
Үймелеп жап-жақсы жыр тұнды.
Ақ халатын, тағдырына байлаған,
Өмір-теңіз толқынына мойымаған.
Талай уақыт арман еткен кәсібін,
Жүрегімен жақсы көрген жайсаңнан.
Біреу-биік, біреу- құзда, алыста,
Біреу-шыңда,біреу-белде, ғарышта.
Бұл дегенім сана-ақыл өлшемі,
Қадам бассаң руханияттан адаспа.
Қош келдің, жиырма бір жас,
Кел төрлет, қонақ болып кет.
Мына менің зуылдаған күндеріме,
Бір жыл келіп патшалықпен әмір ет.
Бесігім еді ауылым,
Әлдилеп мені тербеткен.
Бар ойын, күлкі, сауығым,
Бал кезім,нәрім сонда өткен.
Өтірік,сұмдық,қулық,аштық,
Ібілістің туысы-жарамастық.
Мұның шегін білмесе,
Ол адамға бастық.
Бұл өмірде өзгелермен күреспедім,
Алысып,жұлысыпта, тіреспедім.
Күрескенмін мен дағы Өзімменен,
Бәрібір чемпиондыққа ілеспедім.
Жүректі ұстап мұң айтып,
Неге? бұлай демегің.
Қара көзді қарындас,
Ауырмасын жүрегің.
Бұл фәнидің күйбелеңі біткен бе?
Әлде ақын сезім сырын шерткен бе?
Кеудедегі толқынысын ақтарып,
Бір періште жеңілдеп те кеткен бе?!?
- Шарль Луи Монтескье
- Мишель де Монтень
- Дейл Карнеги
- Конфуций
Барлық авторлар