Өлең, жыр, ақындар

Семей. Шаһкерім даңғылы — 86-87

  • 05.04.2023
  • 0
  • 0
  • 736
Жұмыс бөлмемде — домбырам.
Бақсылансам, — даңғырам.
Шайтантиегі — Ұмайтеректен.
Ата Тегі — Байтеректен.
Пернелерінде — Бақ Құсының үні бар.

Еріге қолға алсам, сөйлемей қоятын жыны бар.
Ішегін Сексек Ата ызып берген.
Қуанышым мен қайғымда ғана қызып берген…

Жұмыс бөлмемде, сондай-ақ,
Шүңкілдеседі қағаз бен қалам, тағы да басқа ағайын.
Терезе алдында — титімдей ерке тоғайым.
Қабырғада — немерелерімнің суреттері, жүрегімнен нұр сіңген.
Мыңдаған қария-кітаптар, күрсінген…
Бағзы заманадағы Түз Демі…
Әлем айнасы… ол — менің үстелім.
Содан көремін шөп шыққанын қай жерге.
Қай жерге жасын түскенін…

Жатын бөлмемде ұйықтап кетіп перғауындық пішінде,
Құдаймен де тілдесемін түсімде.
Сондай данамын мен, әрі түк білмейтін баламын.
Үйімнің бір қуысында пендеше күңсіп те аламын.
Бір қуысында күнәдан да жуынып-шайынам, өлімдей.
Төр бөлмемде Қыдыр отырады көрінбей.
Ол кеңістік — өзімізге де құт, елге де.
Ыңылдайды ылғи көк шәугім, жан Жарым жүрген бөлмеде.
Кеселер күледі сыңқылдап…
Ал, мендік маңдайдан шалқиды ғұмыр-Жан.
Таңдайда балқиды ғұмыр-дәм.
Сылдырап уақыт ағады құбырдан…

О Жарық Дүние, осылай ғана тұрсаң — құп.
Көкірегімде Өлең көшіп жүр, Қазағымның иісі аңқып!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен өзімді іштегі шермен езем

  • 0
  • 0

Мен өзімді іштегі шермен езем.
Ой-арманы жоқ адам, ол да – бәрібір –
орманынан айырылып өлген өзен!
Талай төніп санама мұнар-сұрақ,

Толық

Түз тағысы

  • 0
  • 0

Ауылдың тіршілігін бақылаңыз,
әр күні – шешен-ертек, ақын-аңыз...
Ащы-ащы шай ішіп кешкілікте,
тәтті-тәтті Ой ойлап отырамыз.

Толық

Көп ағайын мені, әттең, түсінбед

  • 0
  • 0

Көп ағайын мені, әттең, түсінбеді.
Қысым ба еді ол сонда, түсім бе еді?..
Өлөң үшін әбігер болды ма олар?
Бәрі де әлде өздері үшін бе еді?..

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар