Қыс керуен қойнауына ауғанда

Қыс керуен қойнауына ауғанда,
Құс жолынан ақпа-жұлдыз жауғанда,
Алқа баудай тізбектелген шоғырдан,
Алтыбақан әткеншегін салғанда.

Жердің жүзін жаулағанда жауқазын,
Жеткізгенде әз-көктемге жер назын,
Қахар Наурыз қуаласа желменен
Жасқаншақтап сыз кеткенде жым-да-жым.

Арайлы таң шұғыладай сәуле ексе,
Нар-төбеден ақ өркешіті қар шөксе,
Тас қопара, мұз жара, жаға шая
Тасыта тау өзен-арық нәр төксе.

Арқыраған жылқы жерге аунаса,
Алақайлап жүгірсе қыр баласы,
Қызыл сары қызғалдақ-бәйшешектер
Сұлу қыздай елітіп көз жауласа.

Көбелектер күнге еркелей оянса,
Ақ шырайға көш тізе бұлт боянса,
Үй алдына Ақсақал таяқ алып
Балғын жұпар ұрттағалы таянса.

Тал-теректер бүр жарып, жер көгерер,
Ақ шекпеннен шешінер тау төбелер,
Сүйіншілеп шұбыра құстар сайрап,
Бұлбұл шымшық бозторғай - сал серілер.

Ұйқыдағы шіркейлерге жан қонып,
Көкжиекке ұзағынан көз шолып,
Бар деміммен дала тыныс алғанда,
Ораламын көк әлемге ән болып.

Ержан Қабышұлы - Bura Naiman

---