Күз бен біз

Шымқаланың әр жаңбыры сені еске салатын,
Сол үніңді есту үшін әлем тына қалатын.
Сен жазар деп елегезіп, қиын күйде жүрсемде
Күтемін деп, таусылмайтын тағатым.

Мен ешқашан аңғармадым сезімді,
Сағынамын бейқам жүрген кезімді.
Сені сүйіп, өз басыма бәле арттым,
Қалай ғана ұмытамын өзіңді?

Сен үшін мен көп нәрсеге тырыстым,
Ұялсам да, тартып тұрды бір ұшқын.
Берілдім мен, енді іштен өлтірем,
Сен сүймеген сезім дәмі тым қышқыл.

Сүйеріңді өзің жүріп табарсың,
Арасында мені еске аларсың.
Ұмытпаймын, жүрегімде барсың ғой,
Енді басқа жүректерде жанарсың.

---