Өлең, жыр, ақындар

Май сіңген күртеше

  • 06.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1010
Қойшыға қандай ыстық,
Даланың жусаны, қымыздығы.
Маған да сондай ыстық,
Качалканың сазды үні, сыбызғы үні.
Қойшыда – өмір оты лауласа қостарында,
Арманым – менің шоғым мұнара бастарында.
Жатып ол жұлдыздарды санаса шалқасынан,
Қолымда шырақтардың самсаған алқасы бар.
Білемін және олардың қозы үнін ұнатарын,
Ал менің құбырларым – еліме күре тамыр.
Ырыс-құт құрығында,
Малшының жүр десе егер.
Жанымның сыры мына,
Май сіңген күртешеде.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шұрқырап кеп тоқпақ жалды бір асау

  • 0
  • 0

Шұрқырап кеп тоқпақ жалды бір асау,
Бұғалықты сүйретсе.
Бұрқырап кеп көк шалғынға құласа-ау,
Қарғып мініп жылқышы,

Толық

Ұшырдың өз ұяңнан

  • 0
  • 0

Жан аға,
Мен саған қарыздармын,
Көп әлi өтелмеген өзiңе парыздарым.
Әкеме iнi болып,

Толық

Адам сырын мен көзден-ақ түсінем

  • 0
  • 0

Адам сырын мен көзден-ақ түсінем,
Күлім көздер отыр небір жәудіреп.
Осы кеште сол көздердің ішінен,
Ықыласым біреуіне ауды көп.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер