Өлең, жыр, ақындар

Май сіңген күртеше

  • 06.04.2019
  • 0
  • 0
  • 999
Қойшыға қандай ыстық,
Даланың жусаны, қымыздығы.
Маған да сондай ыстық,
Качалканың сазды үні, сыбызғы үні.
Қойшыда – өмір оты лауласа қостарында,
Арманым – менің шоғым мұнара бастарында.
Жатып ол жұлдыздарды санаса шалқасынан,
Қолымда шырақтардың самсаған алқасы бар.
Білемін және олардың қозы үнін ұнатарын,
Ал менің құбырларым – еліме күре тамыр.
Ырыс-құт құрығында,
Малшының жүр десе егер.
Жанымның сыры мына,
Май сіңген күртешеде.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шөл кемесі

  • 0
  • 0

Түйе, Түйе,
Иір мойын түйелер,
Сен ғылымсың бір арнаға жүйелер,
Ботаң өліп боз далада қайғы буған шағыңда,

Толық

Ойнақ салар төріңе

  • 0
  • 0

Ойнақ салар төріңе,
Құйыны бар даланың.
Жеткізбейтін желіңе,
Киігі бар даланың,

Толық

Бірді екі етер адамдарға байқаған

  • 0
  • 0

Бірді екі етер адамдарға байқаған,
Иесінен шайхана.
Деп сұрадым: «парсыша мен Лалаға,
Қалай нәзік ғашықпын, – деп,– айта алам?»

Толық

Қарап көріңіз