Өлең, жыр, ақындар

Сар дала

  • admin
  • 29.12.2023
  • 0
  • 0
  • 444
Сар дала, сағым жортқан, құба белім,
Қия алмай мойнымдағы бұра бердім.
Кір жуып, кіндік қаны саған тамған,
Бабамның бабасының тұрағы едің.
Сар дала, сағым жортқан, құба белім,
Мен өскен шыбығыңнан шынар едім.
Бер дағы ақ батаңды, аттандырып,
Сәт сапар саулығымды сұра менің.
Сар дала, сағым жортқан, құба белім,
Мөлтілдеп жанарыма тұна бердің.
Келгенше қайта айналып қош, аман бол,
Бақ қонған, қасиетті мұра-кенім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ей, жолаушы

  • 0
  • 0

Сұр дала да сұп-сұр болып тұр қала,
Бау-бақша жоқ, онда өскен ырғала.
Бейуақта сұңқылдаған сұмырай,
Байғыз үні естіледі бір ғана.

Толық

Жалынға жанды жанып ап

  • 0
  • 0

Бой түзеп жапан далада,
Қайындай жалғыз сыңсыған.
Мен кейде жеке қалам да,
Ойлардан ойға тұншығам.

Толық

Адам боп өтсем арман жоқ

  • 0
  • 0

Адам боп келдім өмірге, адам боп өтсем арман жоқ,
Бақыт пен байлық шайқалса, басыңды мүжір арлан боп.
Өмірден кімдер өтпеген, алтыннан сарай салдырып,
Жақсылығынан басқа артында, жарты тиын да қалған жоқ.

Толық

Қарап көріңіз