Өлең, жыр, ақындар

Мен көнсем де, ағайын, дегеніңе

  • admin
  • 05.01.2024
  • 0
  • 0
  • 478
Мен көнсем де, ағайын, дегеніңе,
Өлең шіркін көнбейді, керегі не?
Ол шындықтың семсері екі жүзді,
Жалған айтсаң тастайды бөледі де.
Бұған мені айыпты санамағын,
Дәрменсізбін, таусылды бар амалым.
Өлең тілін алмастан өкіректеп,
Талай рет таяқ жеп жараландым.
Кеуделінің жүрсем де бірі болып,
Кейде ақынның көретін күні қорлық.
Иілмеген «құдайға» қайран басым,
Кетті өлеңнің мәңгілік құлы болып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен туыппын көктемде

  • 0
  • 0

Перзент көрмей әкемнің ерні кепкенде,
Атанып бедеу, қасірет анам шеккенде.
Есіркеп халық,
«Ашқай деп бағын пақырдың»,

Толық

Қысқарған күндей қысқарып ғұмыр барады

  • 0
  • 0

Қысқарған күндей қысқарып ғұмыр барады,
Артыңда қандай айтарлық ісің қалады.
Базарлы шақтар базардай кешкі тарады,
Апанда жатқан арыстандай болдым жаралы.

Толық

Бітімбай досыма

  • 0
  • 0

Қарттық бізге, Бітімбай, таяды ма,
Қандай едік, ой шіркін баяғыда?
Бірге оқыдық, бір шықтық қансонарға,
Елуінші жылдардың аяғында.

Толық

Қарап көріңіз