Өлең, жыр, ақындар

Әсет Бейсеуовке

  • admin
  • 07.01.2024
  • 0
  • 0
  • 400
(Қабір басында туған өлең)

Ажалға айла бар ма деп,
Мен өлсем өлең арна деп.
Қалжың ба, шын ба көп айттың,
Топырақ салмай қалма деп.
Өлеңім болды-ау азалы,
Кім көрді мұндай қазаны.
Жарыңмен қоса қат-қабат,
Тәңірдің жетті ажалы.
Жатырсың суық табытта,
Халқымның абзал сабазы.
Пейілің сүттей таза еді,
Көңілің шуақ жаз еді.
Еншісі ортақ ел үшін,
Бұл неткен ауыр қаза еді,
Бұл неткен ауыр аза еді.
Кеудеме өксік тығылып,
Жер тіреп тұрып жығылып,
Кеп тұрмын бақылдасуға,
Арманда кеткен мұңылық,
Арманда кеткен мұңылық.
Бір жылғы туған төл едік,
Бір жүрдік гүлдей құбылып.
Келмеске кетіп барасың,
Қарамай артқа бұрылып.
Көзімнің жасын тыя алмай,
Астына аспан сыя алмай.
Кеп тұрмын сенің басыңа,
Денеңді жерге қия алмай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тебіренбеймін мен неге

  • 0
  • 0

Тәтті күндер тербеткен бесігінде?
Тебіренбеймін мен неге өмір жайлы.
Өкініш те тиіпті несібеме,
Өмір – бақыт, қуаныш, өмір – қайғы.

Толық

Алланың шапағаты

  • 0
  • 0

Алланың шексіз мейірім шапағаты,
Алланың жан адамға аманаты,
Ақыл-ой аң-құстардан артық берген,
Тірлікте шықпасын деп жаман аты.

Толық

Сөз сүлейі Сүйінбайға

  • 0
  • 0

О, құдіретті Сүйекем, құдіретіңе табындым,
Табындым да өзіңе, пенделіктен арылдым.
Сүйіктісі халықтың бола алмайды ақындар,
Халқы үшін түспесе ішіне от-жалыңның.

Толық

Қарап көріңіз