Сезсең кейде соққан жылы
Жаздың жанға жайлы лебін,
Жат көрме, ол аңсап сені
Ақырын менің алған демім.
Сыбырласса көк жапырақтар.
Тілдескендей қоңыр желмен -
Тыңда да сен, сыр алып қал
Сыбырлаушы онда да мен.
Терезеңнің әйнегінен
Ай қараса айдын көктен,
Мен де қарап тұрмын бірге
Ойлан, гүлім, ұйықтап кетпе.
Не деген сұмдық сұрапыл күші ғаламның,
Жігерге біздің толтырған мына даланы.
Көріңдер, әне аждаһа дауыл ышқынған,
Дөңбектей тасты қаңбақтай қуып барады.
асел
өте. жақсы. өлеңдер