Уа, Кент тауы

Уа, Кент тауы,
Қара-Шордың құтты мекені,
Ұлдары бұдырайған торсық шекелі.
Қыздары – Хиуадағы қызыл базардың,
Ақ қардай тәтті шекері.

Қарағайыңның қылқанынан шер тамса,
Тасты жарған талқандап.
Әулие, бақсыларың,
Күнді тұсап,
Айды өргізеді дейтін арқандап!

Көктемде жусаннан қымызына қор алып,
Арқыратып ашытқан,
Сарқыратып сапырып,
Сабадан қымыз тасытқан –
Елің бар деуші еді?!
Қайда сол?

Мыңғырған жылқысын,
Бұлттай сапырып,
Күндей күркіреп ақырып,
Жетім-жесірді сары табаққа шақырып,
Жүретін сахи байларың бар дейтін,
Қайда сол?

Телескоп көзімді төңкеріп,
Қалта сайлардың түбін тінтіп ем,
Боқтықсайлар мен мүңкіген,
Борсыған көз жастан басқа іркіген,
Түк таппай,
Торығып ем,
Уа, Кент тауы,
Сен сонда мені жұбатуға,
Бақанай* көкем боп жолығып ең!

*Бақтыбай Жүнісов – Заң ғылымдарының докторы. Қарқалыдан шыққан сахи-жомарт, меценат.

---