Портреттің қимылсыз қимылдары

Шақырғандай шыңдардың тұйғын-дәмі,
Қыл қалам-ай, жанға сән құйдың-дағы,
Көзімді арбап барады мына жерде,
Портреттің қимылсыз қимылдары.

Мен де, шіркін, сала алсам!
Саумал кешіп,
бара жатса қаламнан баулар да өсіп,
Киіктердің киесі қарай қалса,
Ақ қағаздың бетімен таулар көшіп.

Сонда оны жазсам бір қыл қаламмен,
Ол ғаламды жайнатып бұл ғаламмен.
Гүл термеген даламды кескіндесем,
Темір де жұмсарар ед, сынбағанмен.

Сәнге құмар баяғы кезім болса,
Төзімдейін қолымда төзім қалса.
Мұхиттай ғып мұхитты көрер едім,
Жүректе теңіздейін сезім болса.

---