Жазылмастан қалды іште қаншама өлең

Жазылмастан қалды іште қаншама өлең,
Өткен күннен белгі боп қалса деп ем...
Бәлкім, кейін, дәм-тұзым таусылғанда,
Бір шумақ жыр жазуды аңсап өлем...

Боялғандай бұлыңғыр түске маңай,
Тірі жүріп, тіл құрғыр тістеледі-ай!
Көздің жасын көрсету - қандай бақыт
Менің жасым ағады ішке қарай...

Құлыбы жоқ бұл өзі қандай қамау?
Жазылған ба бітпейтін маңдайға дау?
Менің жазам - мәңгілік махаббатты
Мүлдем естен шығару - мәңгі ойламау!

Адастырар деді ме осы көпті,
Маған тағдыр неге олай шешім етті?
Білсеңдер ғой, сайраған бұлбұлға да,
Алтын торда ән салу - қасіретті...

---