Біздің жақта күз ғой әлі...

Біздің жақта күз ғой, аға, күз әлі...
Талай күндер көңілсіздеу ұзады.
Қалтыраған жапырақтай жүректің
жанын ұқпай жүр екенбіз біз әлі.

Біздің жақта жүректер көп жоғалған.
Кеуделерден көшіп кетті көп арман.
...Көңілімнің жапырағын қайтейін,
күзден бұрын тоналған...

Біздің жақта сағыныш жүр адасқан,
Аңғалдығы күзге ғана жарасқан.
Аңғалдық-ай, адалдық-ай, сендерді
көріп тұрып жылайды ғой ақ аспан...

Бізде тағы сезімдер көп кірлеген,
Бір көктемде үміт еді-ау бүрлеген.
«Саған көктем кім боп келді, кім?» - десе,
Шыныменен кім дер ем?!

Міне осылай құлазып жүр күз-көңіл.
(Жалғыздығын сонша сүйді-ау ізгі өмір...)
Көше бойын қарасаңыз дәл қазір,
Бір-бір өмір бір-бір бақыт іздеп жүр.

Бәлкім ертең өзгереді бәрі, аға,
Үнсіз келіп қаржауғанда қалаға.
...Бір үмітке сеніп едім бәрібір,
Ол да күздей күн де солып бара ма?!

Бәлкім ертең өзгереді бәрі,аға!...

---