Астананың аспанынан көшкен бұлт

Астананың аспанынан көшкен бұлт,
Күз-бауырың хош келіпті! Хош көрдік!
Бір әлеммен тым ертерек қоштасып,
Бір әлемге кеш келдік.

Кешіктік пе?
Кешікпесек күз бе бұл?!
(Жаз қоштасса қимастық көп бізде кіл...)
Мына сендей түсіне алмай келеміз,
Күз – жылық, күз екенін – ізігі өмір.

Саған деген жақындығым тым терең,
Кейде сендей жауа алмайды бұлт-өлең.
Кейде сендей сіркіресе сезіммен,
«Ізгі әлемнен» ең әдемі гүл терем.

Күзде жауған жауының ба маған ем?
Күзде жазған саған іңкәр әр өлең.
Сендей болсам, Ол тұратын шаһарға
бұлт боп барып, ағыл-тегіл жауар ем.

Үнсіз қала үмітсіздей жанары,
Маған неге суық жүзбен қарады?..
...Көшкен бұлттай кешкен ғұмыр осы екен,
Кіл сағыныш көзін сүртіп барады.

Астананың аспанынан көшкен бұлт,
Күз-дариға хош келіпті! Хош көрдік!
Сені сонша сүйетінім сол менің –
бұлтпен егіз тау қызы боп өскендік,
Астананың аспанынан көшкен бұлт!

---