Жер мен Көктей таныдым ба алыпты?

Жер мен Көктей таныдым ба алыпты?
Кеудемдегі сүйемін бе жарықты?
Ізгілікте бар ма менің үлесім?
Кім жеңеді кереғарлық күресін?
Күллі әлем алақандай ап-анық,
Күллі жанар бір нүктеге қадалып,
Күрсінеді ғалам іштен тынғандай,
Күнтізбеден күліп шығар күн қандай?
Көзді арбаған бақ па, сор ма, маңызды?
Жаратақаным тіл қататын тәрізді.
Жер бетіне жетпей бәлкім, мейірім?
Сынап жатыр адамзаттың пейілін.
Күбірлейді жахан үні құлақта,
Күмілжіген жан менен тән сынақта.
Күллі әлемді қауызына сыйдырып,
Батқан күнді базынасыз сый қылып,
Бір тамшыдан мына мені жаратқан,
Құдіретпен сәтім көп пе санасқан?
Аспан үнсіз тағылымын төккенде,
Шұғыласы маңдайымнан өбкенде,
Өтедім бе жер ананың қарызын?
Өтедім бе адамзаттың парызын?
Қарашыққа үміт жасын тұндырып,
Көлбеңдейді ғұмыр дейтін құндылық.
-Жер ананың сақтай гөр,- деп бесігін,
Тәңірімнен сұрап тұрмын кешірім...

---