Өлең, жыр, ақындар

Қырғыз — менің өз елім

  • 09.07.2022
  • 0
  • 0
  • 621
Туыстармен сәлемдесіп, қол ала, —
Көрейін деп келдім бірер қонаға.
Мейман емен, Қырғыз — менің өз елім,
Өз еліне — кісі мейман бола ма?
Ақын қырғыз жырласа да әр сөзін
Ырғақтары секілді бір өз үнім!
Домбыраның шанағындай күй толы
Қырғыз үйі — бейне менің өз үйім.
Тауларының жанар тіксем жүзіне,—
Біздің таудың деп қалам нақ өзі ме?
Күлімдеген қыздарының көзі де
Ұқсап-ақ тұр біздің қыздар көзіне...
Сыңғыраған сұлу күйдей ырғалып,
Көңіліме достық ойлар оралып,—
Туысқандық үн тоғыссын деп келдім,
Алматыдан Фрунзеге жыр алып.

1955



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тройка

  • 0
  • 0

Тесе қарап жолға неге үңілдің,
Оқшауырақ жарқын серіктеріңнен?
Алас ұрып соққан сонша жүрегің
Албыртқан сезем көркін өзіңнен.

Толық

Жолбарыс терісін жамылған батыр

  • 0
  • 0

Бір батырды көрді ғажап басында өзен жиегінің,
Атын ұстап, арыстандай тұрған тұлға, реңінің,
Қаруын ер қасына ілген, айшық інжу жүгенінің,
Кө жасы оның, қанды бетін жуған, шерлі жүрегінің.

Толық

Бер музейге ұршығыңды

  • 0
  • 0

Әже, деймін! Жіп иірме,
Бер музейге ұршығыңды,
Кілем тоқып жүрме үйіңде,
Тек шолып жай тұршы өмірді.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер