Өлең, жыр, ақындар

Қырғыз — менің өз елім

  • 09.07.2022
  • 0
  • 0
  • 776
Туыстармен сәлемдесіп, қол ала, —
Көрейін деп келдім бірер қонаға.
Мейман емен, Қырғыз — менің өз елім,
Өз еліне — кісі мейман бола ма?
Ақын қырғыз жырласа да әр сөзін
Ырғақтары секілді бір өз үнім!
Домбыраның шанағындай күй толы
Қырғыз үйі — бейне менің өз үйім.
Тауларының жанар тіксем жүзіне,—
Біздің таудың деп қалам нақ өзі ме?
Күлімдеген қыздарының көзі де
Ұқсап-ақ тұр біздің қыздар көзіне...
Сыңғыраған сұлу күйдей ырғалып,
Көңіліме достық ойлар оралып,—
Туысқандық үн тоғыссын деп келдім,
Алматыдан Фрунзеге жыр алып.

1955



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алтын қанат

  • 0
  • 0

Алтын қанат тағы жазым
Келді, ауасы кеуде керней,
Көрдім ұшқан үйрек, қазын
Туған елдің үстін ерлей.

Толық

1861

  • 0
  • 0

Жыл-жыл сайын күш азайып қарауға,
Ақыл жалқау тартып, қаным салқындап.
Туған елім, барармын мен молаға,
Көрмей туған күніңді еркін жарқылдап.

Толық

Максим Горькийге

  • 0
  • 0

Сұңқардай түлеп ұшып өзі таңнан,
Сұлу сөз шам-шырағы болып жанған.
Жаныңның жарығында жұлдыз ойнап,
Бұлбұл ең қаламыңмен қанаттанған.

Толық

Қарап көріңіз