Өлең, жыр, ақындар

Қырғыз — менің өз елім

  • 09.07.2022
  • 0
  • 0
  • 436
Туыстармен сәлемдесіп, қол ала, —
Көрейін деп келдім бірер қонаға.
Мейман емен, Қырғыз — менің өз елім,
Өз еліне — кісі мейман бола ма?
Ақын қырғыз жырласа да әр сөзін
Ырғақтары секілді бір өз үнім!
Домбыраның шанағындай күй толы
Қырғыз үйі — бейне менің өз үйім.
Тауларының жанар тіксем жүзіне,—
Біздің таудың деп қалам нақ өзі ме?
Күлімдеген қыздарының көзі де
Ұқсап-ақ тұр біздің қыздар көзіне...
Сыңғыраған сұлу күйдей ырғалып,
Көңіліме достық ойлар оралып,—
Туысқандық үн тоғыссын деп келдім,
Алматыдан Фрунзеге жыр алып.

1955



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қыс

  • 0
  • 0

Жерді жапқан аппақ қармен жалтырап,
Тоғайлы түн жайнап тұрған далам кең,
Шыққан ерте күн сәулесі, шашырап
Күміс қарға жазады алтын қаламмен.

Толық

Қанатты керуен

  • 0
  • 0

Күз кейпін кергің бір келсе егер,
Қыраны шың сүйген қырға бар,
Тоғайы жел соқса теңселер,
Қиқулап қайтқан қаз,

Толық

Күз көріністері

  • 0
  • 0

Кеп-кеше жаз еді, кеп-кеше,
Шапшаң-ақ күз келіп қалыпты,
Десем де: мезгіл тез өтпеші,
Ол – тіпті, алды орап алыпты...

Толық

Қарап көріңіз