Өлең, жыр, ақындар

Қауіп

  • 21.08.2019
  • 0
  • 0
  • 874
Қарттығыма қалғандаймын бір қыр-ақ,
Соны сезіп, жаным кетті-ау шырқырап.
Жылдарымның парақтарын жоғалтып,
Жинай алмай отырмын мен жыртып ап.
(Ә. АҚПАНБЕТОВ. Нұр жауған күн. 2-бет)
Жастық деген көңілдегі күншуақ,
Жылт еткен бір жолдарыңды түртіп ап,
Жазып-жазып тастайтынбыз табанда,
Жыр осылай туындайтын бұрқырап.
Қарттығыма қалғаны ма бір қыр-ақ?
Жаза-жаза қолым талды сырқырап.
Жүрегім де дембіл-дембіл жұлқылап,
Шыбын жаным қоя берді шырқырап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарынбай

  • 0
  • 0

Ерте, ерте, ертеде,
Бай бопты бір өлкеде.
Мал бітіпті мыңғырған
Ақыл-ойы келтеге.

Толық

Қордай

  • 0
  • 0

Қордайдың жері қандай тұнып тұрған?
Күндері көтерілген күліп қырдан.
Самалы жан сергітіп, тынықтырған,
Көңілде кірбің болса, ұмыттырған.

Толық

Торғай

  • 0
  • 0

Торғай, торғай, торғаймын,
Сені қалай қорғайсың?
Анаң менің көк құшып,
Жемін іздеп, кетті ұшып.

Толық

Қарап көріңіз