Өлең, жыр, ақындар

Қауіп

  • 21.08.2019
  • 0
  • 0
  • 902
Қарттығыма қалғандаймын бір қыр-ақ,
Соны сезіп, жаным кетті-ау шырқырап.
Жылдарымның парақтарын жоғалтып,
Жинай алмай отырмын мен жыртып ап.
(Ә. АҚПАНБЕТОВ. Нұр жауған күн. 2-бет)
Жастық деген көңілдегі күншуақ,
Жылт еткен бір жолдарыңды түртіп ап,
Жазып-жазып тастайтынбыз табанда,
Жыр осылай туындайтын бұрқырап.
Қарттығыма қалғаны ма бір қыр-ақ?
Жаза-жаза қолым талды сырқырап.
Жүрегім де дембіл-дембіл жұлқылап,
Шыбын жаным қоя берді шырқырап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Керек

  • 0
  • 0

Балаға ана керек,
Анаға бала керек.
Қорғайтын екеуін де
Отаны – пана керек.

Толық

Төлдермен тілдесу

  • 0
  • 0

– Лағым-ау, лағым,
Неден шұнақ құлағың?
– Секіріп көп құладым,
Содан шұнақ құлағым.

Толық

Нашар оқушы

  • 0
  • 0

Оқушы түк білмесе,
Болар еді кім десе?
Ондайды біз қашан да
Жатқызамыз нашарға.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар