Өлең, жыр, ақындар

Қауіп

  • 21.08.2019
  • 0
  • 0
  • 898
Қарттығыма қалғандаймын бір қыр-ақ,
Соны сезіп, жаным кетті-ау шырқырап.
Жылдарымның парақтарын жоғалтып,
Жинай алмай отырмын мен жыртып ап.
(Ә. АҚПАНБЕТОВ. Нұр жауған күн. 2-бет)
Жастық деген көңілдегі күншуақ,
Жылт еткен бір жолдарыңды түртіп ап,
Жазып-жазып тастайтынбыз табанда,
Жыр осылай туындайтын бұрқырап.
Қарттығыма қалғаны ма бір қыр-ақ?
Жаза-жаза қолым талды сырқырап.
Жүрегім де дембіл-дембіл жұлқылап,
Шыбын жаным қоя берді шырқырап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қотыр торғай

  • 0
  • 0

Жоқ жанашыр енесі,
Қотыр торғай болыпты.
Қышыған соң денесі,
Шеңгелге кеп қоныпты.

Толық

Әппақ қарлар

  • 0
  • 0

Әппақ қарлар мамық –
Пәктігім ғой анық.
Әппақ қарлар.
Ақ сақалды ата

Толық

Қасиет

  • 0
  • 0

Бұл адам өмірді бір рет сүреді,
Тірліктің қысқасын тым жақсы біледі.
Осынша аз ғана уақыт ішінде
Сан рет жылайды, күледі.

Толық

Қарап көріңіз