Өлең, жыр, ақындар

Нағыз

Аттан сап жауға шапса бəрі батыр,
Жауына төндірген соң заман ақыр.
Еш уақыт досын жауға тастамайтын,
Шығады мыңнан біреу нағыз батыр.

Кеңеске ілінгеннің бəрі шешен,
Онда да жүргендер бар аман-есен.
Сөздері тарихпен бір жасаған,
Өлмеген ел аузында нағыз шешен.

Ғылымды игергенсоң бәрі ғалым,
Бұл өзі қай қоғамда болған мəлім.
Ойынан тың тапқырлық тапқырлайтын,
Солардың мыңнан бірі нағыз ғалым.

Бəйгеге қосылғанның бəрі жүйрік,
Бəрінің құйрық, жалын өріп, түйдік.
Көмбеден шыға салып қара үздіріп,
Жүлде алған топтан озып нағыз жүйрік.

Түлкі алғансоң атанар бүркіт қыран,
Белгісін білу қиын тілсім сырдан.
Баптамай қара жерден қасқыр алған,
Кезігер некен-саяқ нағыз қыран.

Баласы адамзаттың бəрі сұлу,
Жүзімен тарқата алмас бойға жылу.
Жігіттер іш пен сырты бірдей болса,
Атаңдар осындай жанды нағыз сұлу.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұқыпты болсаң өзіңе

  • 1
  • 0

Ұқыпты болсаң өзіңе,
Жетесің айтқан сөзіңе.
Ұқыпты болсаң сөзіңе,
Сенеді халық сөзіңе.

Толық

Менің жәйім

  • 1
  • 0

Ешкімге тілімді ал деп жалынбаймын,
Домнада лаулап тұрған жалындаймын.
Базардың өтіп тұрған малындаймын,
Қадалсам бір нәрседен алынбаймын.

Толық

Қарапайым адаммын

  • 1
  • 0

Топқада талай барғамын,
Ортаны солай жарғамын.
Құныттап жүріп жалықпай,
Ақындық атты алғанмын.

Толық

Қарап көріңіз