Өлең, жыр, ақындар

Қиялында түнеуге бар ақынның,

Қиялында түнеуге бар ақынның,
Қарағым-ау ерекше жаратылдың.
Бірақ соның ішінде көңіліңді,
Дәл өзімдей жаным-ау табатын кім?

Теңеулерді төгер ем теңдесі жоқ,
Жан сырымды сезінсең пернесі көп.
Сондағы жыр жатталар мәңгілікке,
Тірі жанның баспаған белесі боп.

Қарлығашсың жүрекке ұя салған,
Періштемсің құдайым қия салған.
Миллиард жыл әлемнің ең ғажабын,
Жиып алып, қалыпқа құя салған.

Мен қыранмын самғасам ұстатпаймын,
Қанатыммен мәпелеп құшақтаймын.
Махаббатым ғаламшар қойнауындай,
Қайнап жатыр,- жаурасаң мұздатпаймын.

Арулардың ішінен бар ғаламның,
Тек өзіңді жаңылмай таңдағанмын.
Өмірімнің арнасын саған бұрып,
Өлеңімнің барлығын арнағанмын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз