Өлең, жыр, ақындар

Жолбарыспен ойнаған бөлтірік-ті

  • admin
  • 19.07.2024
  • 0
  • 0
  • 133
Жолбарыспен ойнаған бөлтірік-ті
Аттың басқан артынан бұл тұрыпты.
Қиыстырып айтқанға өлең жоқ па,
Сен айтсаң, мен де айтайын өтірікті.
Шылым қылдым шымшықтың қу басынан.
Шылбыр естім тышқанның шудасынан.
Шегірткенің айғырын ұстап мініп,
Өте шықса, өлеңің турасынан.
Көбелектің көнектей майын алдым,
Көртышқаннан қырық құлаш айыл алдым.
Аттың басқан жеріне көл тұрыпты,
Қармақ салып, қырық құлаш жайын алдым.
Өтірік өлең айттым да, елге жақтым.
Құмырсқаны қой қылып, құмға бақтым.
Көбелектің айғырын ұстап мініп,
Матай тауын қырқалап, түлкі қақтым.
Өтірік өлең айттым да, бесті ат қылдым.
Бетегенің түбінен келсап қылдым.
Ұрығымды ап кетті қу құмырсқа
Он арқанды ширатып, ұстап міндім.
Сонда Алматыға барып, келдім.
Мың қоян, бес жүз түлкі алып келдім.
Көзім көрген айтамын расымды
Мен бекер жалған айтар кәріп пе едім?
Көбелекке он арба салып тарттым
Жүз тері, жүз пұт түбіт үстіне арттым.
Бір сапар көбелекпен барған жүкке
Он лапкесін тауысты ғой сартың
Кірекеш келді биыл қоянға артқан
Тұз салып тағарына он бес батпан
Сол тұзды көтеріп ап он бес батпан
Қоянның жүрісі артық шапқан аттан
Міндім де, бір қоянға шықтым жұлып,
Он құлан атып алдым, он бес елік.
Шығармай шып-шырғасын артып алып,
Қоянды таң асырдым үйге келіп,
Бастырып сол қоянға арттым майын
Шарбысын былай алдым, шажырқайын.
Қарынын қатпар жағын тегіс алдым
Бүйенін тастап кеттім, не қылайын,
Бұл сөзге нанбағандар қылады өсек.
Май құйдым үйге келіп неше кесек.
Мінсе де, жан жабылып шаршамайды
Май апты он бес қарын келін-кепшек.
Бір кісіге миллион пайда бопты,
Жүз сомнан майдың пұтын есептесең,
Қояндар жүк астында түрленеді
Көрмеген бір аң тағы бірге келді,
Дүбірі жер жарады секіргенде,
Мұның не деп сұрап ем, «бүрге», – деді.
– Агар тисе сүйегің талқан болар,
Жақындап сен бүргеге жүрме, – деді,
Шіркіннің дыбысының қаттысын-ай,
Жақын келе береді екен жат кісіні
Бауырынан жүгіріп өтіп кетті.
Үйренгеннен өнерінің ептісін-ай
Бара алмай маңайына біз қашамыз
Қайтелік, шыбын жанның тәттісін-ай!
Үшеуін үш бүргеге жектім арба
Біз-дағы қуанамыз қолда барға
Бүргенің қайраты бұл емес пе,
Қызғанда бөгелмейді пілден қарға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ай көке

  • 0
  • 0

Сырымбет биік адыр қатар кезең,
Жарасып таудан құлай аққан өзен.
Ұқсаған биқасапқа көк шалғыны,
Көк орай, қайың мен тал – бәрі де әсем.

Толық

Қараторғай /1-нұсқа/

  • 0
  • 0

Құс болсаң жібектен бау тағар едім,
Күмістен тұғырыңды жабар едім.
Мойныңа сары алтыннан алқа тағып,
Қолға алып, сылап-сипап бағар едім.

Толық

Бозжорға

  • 0
  • 0

Бозжорға, жорғаңа-ай бас, алдыңда ел жоқ,
Ішетін шөлдегенде айдын көл жоқ.
Алыстан ат терлетіп келгенімде,
Ат ұстап қарсы алатын бұраң бел жоқ.

Толық

Қарап көріңіз