Өлең, жыр, ақындар

Тұтқынның сөзі

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2569
Мен еліме оралдым,
Толып жатыр көргенім,
Жаны сірі адаммын,
Өлмедім мен, өлмедім.
Қара құлып күзетті,
Күн жарығын көрмедім.
Қабырғадан сыз өтті,
Өлмедім мен, өлмедім.
Қуқыл тартты ақ жүзім,
Ішінде тас бөлменің,
Таусылмапты дәм-тұзым,
Өлмедім мен, өлмедім.
Атымды да ұмыттым,
Болдым иттей қарғылы.
Оты әлсіреп үміттің
Ажал мені аңдыды.
Ниеті ме ақ пейіл,
Көп тілеген анамның,
Өлмедім мен әйтеуір,
Қайта еліме оралдым.
Сонау соғыс күндері,
Салып кетті таңбасын,
Созып келем ілгері,
Сынық өмір жалғасын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Памир

  • 0
  • 0

Дүние сырын пайымдап,
Памир тұр әлем төбесі.
Басында қалған қайырлап,
Аса алмай бұлттар кемесі.

Толық

Көктем тасқыны

  • 0
  • 0

Алғашқы аспан күркірі
Салютіндей көктемнің.
Дүниенің бар түкпірі
Құшағында көктердің.

Толық

Бестау

  • 0
  • 0

Бір ананың ер жеткен,
Бес отау боп бес ұлы.
Көп қиялды тербеткен,
Бестау — оның есімі.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер