Өлең, жыр, ақындар

Сонау алыс карелия

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1795
Сонау алыс Карелия
Ну ормандар бұйра бұлттай,
Талай жылдар тербеп жанды
Қоймадыңдар күйді ағытпай.
Құлап сызды топыраққа,
Жатыр сонда ағай біздің,
Жапты талай жапырақтар,
Тамды жасы талай күздің.
Қос қанатын жайып теріс,
Жүгірді жел жағалай жар.
Көмді жуып, шайып теңіз,
Шулады жас қарағайлар.
Тартты жылап мұнарлы көк,
Жанып өлген жан азасын.
Шағалалар шығарды тек
Көкте шулап жаназасын.
Төрімде тұр оның өзі,
Көңілімде ескірген жоқ.
Өкініші — соңғы сөзі
Еш адамға естілген жоқ.
Ауа, күнге жаппай құмар,
Болатын-ды ол өмірде.
Айтыңдаршы, ақ қайыңдар,
Не деді ол өлерінде.
Сонау алыс Карелия,
Ну ормандар, көк толқындар,
Не деп ағай кетті, айтыңдар,
Ну ормандар, көк толқындар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ түс

  • 0
  • 0

Сүйемін түскі тауды аппақ,
Сүйемін қысқы қарды аппақ.
Сүйемін өзен жарына
Сүйеніп тұрған талды аппақ.

Толық

Орман оты

  • 0
  • 0

Отырдық бірге орманда
Оңаша басқа кісі жоқ.
Жүзеді биік заңғарға,
Қойнынан түннің ұшып от.

Толық

Мавзолей күзетшісі

  • 0
  • 0

Түн.
Көлеңкелер көлбең қағып ұзарған,
Түн.
Қызыл тулар

Толық

Қарап көріңіз