Өлең, жыр, ақындар

Мән

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 612
Шақырмас шалқар көлің де,
Қызықтырмайды төрің де.
Түсінген жанға тереңдеу,
Өмірдің мәні - өлімде!

Бұл сөзім саған тосындау,
Өз еркің – ойға қосылмау.
Өмірге бірақ келген соң,
Өлімнен керек шошынбау.

Мәңгілік ғұмыр күтпеші,
Тірліктің осы - нүктесі.
Айтады ел сонда бағаңды,
Көңілдің қалмай бүкпесі.

Бұл ажал емес нағашы,
Болмасын елің табашы.
Маңдайға жазған ғұмырдың,
Шығады солай бағасы.

Ойланғын түсте, кешкісін,
Ойымды, мейлі, кеш түсін.
Тірліктің өтіп тестісін,
Ұпайын сонда естірсің!

Қарсылық жасап табанды,
Жыртқанмен бүгін жағаңды.
Өліп бір кеткен кезіңде,
Береді қазақ бағаңды!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мені іздесең...

  • 0
  • 0

Жырларымды оқы, мейлі, жыла да,
Тек жайымды сұрама!
Кей сәттерім жұлдызды сәт болса егер,
Кей сәттерім жақын шығар кінәға.

Толық

Сен барсың жер бетінде...

  • 0
  • 0

Санама саялады үміт-арман,
Мен сені мәңгілікке ұмыта алман.
Көп келем бірге кезген күзгі баққа,
Жанымды осы ой ғана жылыта алған.

Толық

Қайтарым...

  • 0
  • 0

Адамзаттың зерттеп көрші мінезін,
Жаратқаннан кем санайды кім өзін?!
Бір-бірімен алысудан жалығып,
Іштей өзі жанығып,

Толық

Қарап көріңіз