Өлең, жыр, ақындар

Мән

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 503
Шақырмас шалқар көлің де,
Қызықтырмайды төрің де.
Түсінген жанға тереңдеу,
Өмірдің мәні - өлімде!

Бұл сөзім саған тосындау,
Өз еркің – ойға қосылмау.
Өмірге бірақ келген соң,
Өлімнен керек шошынбау.

Мәңгілік ғұмыр күтпеші,
Тірліктің осы - нүктесі.
Айтады ел сонда бағаңды,
Көңілдің қалмай бүкпесі.

Бұл ажал емес нағашы,
Болмасын елің табашы.
Маңдайға жазған ғұмырдың,
Шығады солай бағасы.

Ойланғын түсте, кешкісін,
Ойымды, мейлі, кеш түсін.
Тірліктің өтіп тестісін,
Ұпайын сонда естірсің!

Қарсылық жасап табанды,
Жыртқанмен бүгін жағаңды.
Өліп бір кеткен кезіңде,
Береді қазақ бағаңды!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жау жаңбыр...

  • 0
  • 0

Кетіп ед, өксік басып өмірімді,
Жау, жаңбыр!
Жушы менің көңілімді.
Тамшының құлаққа ұрған тырсылын-ай,

Толық

Сәттерім бар...

  • 0
  • 0

Кейде
Сезімге ерік беріп,
Көз жасымды алатын төгіп-төгіп,
Арылатын мұңымнан көбік-көбік

Толық

Сен болшы қасымды!..

  • 0
  • 0

Мен оянғанда,
Әлем ғажап сәулеге боянғанда,
Жан-әлемім бір сәтке жасын сүртіп,
Мендік көңіл шаттыққа тоя алғанда,

Толық

Қарап көріңіз