М. Жұмабаевтың «Жүсіп хан» дастанын оқығаннан кейінгі ой
- 0
- 0
Жаратқаным!
Берші маған – мүмкіндік,
Құдірет бер бір күндік.
Сонда бұлттан ашар едім аспанды,
Шөлді кезем сен үшін
Келем деп ең – келмедің,Хабарыңды бермедің.
Қалды дейсің, жаным-ау,
Сенен басқа менде кім?
Сағындырдың соншалық,
Мен отырмын томсарып.
Шөлді кезем сен үшін,
Қара нарға қом салып.
Сағындырып сан атың,
Жанардан жас таматын.
Көкті кезем сен үшін,
Сұрап құстың қанатын.
Обал – сезім текке өлсе,
Сүю керек тек менше.
Сағынамын мен сені,
Жер астына жеткенше...
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қайта қолды қолыса...
- 0
- 0
Жатақхана.
Жарым түн.
Жалқы бақыт,
Күзгі уақыт – қашаннан салқын уақыт.
Мұңға батқан... бұрымды...
- 0
- 0
Табиғаттан жанға таптым миятты,
Табиғатпен жаным егіз сияқты.
Өміріммен өзектессің, көк пен жер!
... Көңілімнен өзен болып күй ақты.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Алтынай
Өте керемет рахмет -
Тайный автор
керемет???? -
Дариға
Өте керемет мақала -
Антон
Өте күшті, көмектесті
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі