Өлең, жыр, ақындар

Сәулелі іңір

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 861
Қырдағы қара бұйра іңір қандай!
Жұтасың тыныштығын дымың қанбай.
Бұйыққан ауа жетпей қайран кеуде,
кәусарын қыр кешінің сімір балдай!
Ой сергіп, қалжыраған ми жаңарып,
сол кештен бойың қуат жинары анық.
Жатады ақ шағылдар көк теңіздің
шуда жал толқынындай бұйраланып.
Қыр кеші, пәктігіңнің жолын бер де,
жетімдей жабырқаған көңілді емде.
Сарғалдақ сағынышым,
көктеменің
алғашқы жаңбырындай, төгіл жерге!
Жібітсін таңдайын сәл сусыз елім
(мен де бір жыңғылыңның бүршігі едім).
Ақ шағыл, өмірдің шаң жолдарында
кірлеген көңілімді жушы менің!
Ұяңнан ерте-ақ ұшқан емес пе едім, алдыңда өмірімді неге екшедім? Келемін ұстай алмай есім кетіп
сонау бір пәк күнімнің елестерін.
Не деген жүйрік еді ғүмыр-сағым, дәл кеше, кеше еді ғой шырын шағым. Шалғында шұрқырайды мама бие шақырып шапқылаған құлыншағын.
1980



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаталдық

  • 0
  • 0

Шетімізден білгіш, батылмыз,
ұстаз жоқ біздер "жеңбейтін".
Тек одан жыпырылатынбыз,
көргенде сабырлы өр кейпін.

Толық

Ақыл қиянаты

  • 0
  • 0

Хабарым жоқ қасіретті шаң-күдіктен,
атырушы ем қырымда таңды үмітпен.
Табанымды сүйетін қытықтап құм,
жалғастырып жанымды мәңгілікпен.

Толық

Таққа мінбей тұрғанда бәрі ақылды

  • 0
  • 0

Таққа мінбей тұрғанда бәрі ақылды,
бәрі жақын, жанашыр, дара құрбы,
шаршы топта сөз айтар шешен, әрі
шыншыл, әділ қақ жарар қара қылды.

Толық

Қарап көріңіз