Өлең, жыр, ақындар

Сәулелі іңір

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 916
Қырдағы қара бұйра іңір қандай!
Жұтасың тыныштығын дымың қанбай.
Бұйыққан ауа жетпей қайран кеуде,
кәусарын қыр кешінің сімір балдай!
Ой сергіп, қалжыраған ми жаңарып,
сол кештен бойың қуат жинары анық.
Жатады ақ шағылдар көк теңіздің
шуда жал толқынындай бұйраланып.
Қыр кеші, пәктігіңнің жолын бер де,
жетімдей жабырқаған көңілді емде.
Сарғалдақ сағынышым,
көктеменің
алғашқы жаңбырындай, төгіл жерге!
Жібітсін таңдайын сәл сусыз елім
(мен де бір жыңғылыңның бүршігі едім).
Ақ шағыл, өмірдің шаң жолдарында
кірлеген көңілімді жушы менің!
Ұяңнан ерте-ақ ұшқан емес пе едім, алдыңда өмірімді неге екшедім? Келемін ұстай алмай есім кетіп
сонау бір пәк күнімнің елестерін.
Не деген жүйрік еді ғүмыр-сағым, дәл кеше, кеше еді ғой шырын шағым. Шалғында шұрқырайды мама бие шақырып шапқылаған құлыншағын.
1980



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлім

  • 0
  • 0

Мен талай тірілгенмін
мәңгі екенін паш етіп жұмыр Жердің.
Енді өлемін. Айналам топыраққа,
Естімеймін бірін де дүбірлердің.

Толық

К-ға

  • 0
  • 0

Мен жайлы талай сыбырлар
талықсып саған жеткенде,
өкінсем осы ғұмырға
несіне келдім деп мен де,

Толық

Айтыс

  • 0
  • 0

Кейбір біздің ағалар
сөз сөйлеуге керемет.
Ал балаға қамқорлық
онша емес қой, не керек!

Толық

Қарап көріңіз