Өлең, жыр, ақындар

Сынық қанат

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 727
Қорықпай көрінгеннің табасынан,
Тағдырдың ұстап алып жағасынан.
Мен саған арнағанмын өмірімді,
Сезімім асқан күні сабасынан.
Сен болсаң, күліп қарап,
(Осы бір күлкің сенің ырықты алад).
Ару ем.
Сезіміме татымадың,
Аққуға айналдырдың сынық қанат.
Біреуге су төгілмес жорға сынды,
Мен қайтем қасіреті мол ғасырды?
Қанатым сынған күні жылады аспан,
Сезімнің шынысы да сонда сынды.
- Басыма салғанын-ай, құдіреттің!
Осылай оңашада күбір еттім.
Өзіңді өзінен де биік қойған,
Айтшы сен, жазығы не, бұ жүректің?!
Сезімнің қалған едің наласына,
Тау-тасқа басымды ұрдым аласұра.
... Түс көрдім.
Тағы жүрсің дәл қасымда,
Тұз сеуіп жалғыздықтың жарасына...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

«Ұмытпа» - деп айта алмадым мен неге?..

  • 0
  • 0

«Қош» - дедім мен.
Кеттім сосын егіліп,
«Жалған» атты бораздаға жегіліп.
(Өзің едің өмірдегі ар-мекен,

Толық

Құмырсқа мен Ибраһим пайғамбар

  • 0
  • 0

Сен өмірде көріп пе едің құсаны,
Сені өмірде толқытты ма құс әні?
... Тірілерге тағылымы тым терең,
Айтайын ба мысалы?..

Толық

Сен едің ғой, ақ қағазға қан құсқан

  • 0
  • 0

Айналайын қаламым!
Сен – емі едің, жанымдағы жараның.
Бет пердесін өзің аштың – аланың,
Сен бар жерде сейіледі алаңым!

Толық

Қарап көріңіз