Өлең, жыр, ақындар

Сынық қанат

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 628
Қорықпай көрінгеннің табасынан,
Тағдырдың ұстап алып жағасынан.
Мен саған арнағанмын өмірімді,
Сезімім асқан күні сабасынан.
Сен болсаң, күліп қарап,
(Осы бір күлкің сенің ырықты алад).
Ару ем.
Сезіміме татымадың,
Аққуға айналдырдың сынық қанат.
Біреуге су төгілмес жорға сынды,
Мен қайтем қасіреті мол ғасырды?
Қанатым сынған күні жылады аспан,
Сезімнің шынысы да сонда сынды.
- Басыма салғанын-ай, құдіреттің!
Осылай оңашада күбір еттім.
Өзіңді өзінен де биік қойған,
Айтшы сен, жазығы не, бұ жүректің?!
Сезімнің қалған едің наласына,
Тау-тасқа басымды ұрдым аласұра.
... Түс көрдім.
Тағы жүрсің дәл қасымда,
Тұз сеуіп жалғыздықтың жарасына...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өкпе

  • 0
  • 0

Талғамыңа талап беріп таңсәрі,
Тіршіліктің тылсым сырын тағы аңда.
Аспан жаққа ауа берген аңсары,
Ой салар ма, мендік мақсат саған да?

Толық

Туған күнің...

  • 0
  • 0

Қасіреттің қуған мұңын,
Аңсамайды думанды кім?
Бақытымның базарындай,
Бүгін сенің туған күнің.

Толық

Сен едің ғой, ақ қағазға қан құсқан

  • 0
  • 0

Айналайын қаламым!
Сен – емі едің, жанымдағы жараның.
Бет пердесін өзің аштың – аланың,
Сен бар жерде сейіледі алаңым!

Толық

Қарап көріңіз