Өлең, жыр, ақындар

Сынық қанат

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 662
Қорықпай көрінгеннің табасынан,
Тағдырдың ұстап алып жағасынан.
Мен саған арнағанмын өмірімді,
Сезімім асқан күні сабасынан.
Сен болсаң, күліп қарап,
(Осы бір күлкің сенің ырықты алад).
Ару ем.
Сезіміме татымадың,
Аққуға айналдырдың сынық қанат.
Біреуге су төгілмес жорға сынды,
Мен қайтем қасіреті мол ғасырды?
Қанатым сынған күні жылады аспан,
Сезімнің шынысы да сонда сынды.
- Басыма салғанын-ай, құдіреттің!
Осылай оңашада күбір еттім.
Өзіңді өзінен де биік қойған,
Айтшы сен, жазығы не, бұ жүректің?!
Сезімнің қалған едің наласына,
Тау-тасқа басымды ұрдым аласұра.
... Түс көрдім.
Тағы жүрсің дәл қасымда,
Тұз сеуіп жалғыздықтың жарасына...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шырмауық

  • 0
  • 0

Ұмытпайық – қайырымды, кәдені,
Тектіліктің тамырына жыр құйып.
... Ал, шырмауық гүлмен бірге әдемі,
Жерге шықты жас өскін боп, қылтиып.

Толық

Ұлы отан

  • 0
  • 0

Алауыртып атқан кезде құба таң,
Кең даламды, ен даламды ұнатам.
Кіндік қаным саған тамған – ыстықсың,
Атыңыздан айналайын, Ұлы Отан!

Толық

Таумен сырласу

  • 0
  • 0

Таулар!
Биіксің, сосын пайымды,
Өзіңе айтам жайымды.
Шерімді шаһар ұқпады,

Толық

Қарап көріңіз