Өлең, жыр, ақындар

Сынық қанат

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 738
Қорықпай көрінгеннің табасынан,
Тағдырдың ұстап алып жағасынан.
Мен саған арнағанмын өмірімді,
Сезімім асқан күні сабасынан.
Сен болсаң, күліп қарап,
(Осы бір күлкің сенің ырықты алад).
Ару ем.
Сезіміме татымадың,
Аққуға айналдырдың сынық қанат.
Біреуге су төгілмес жорға сынды,
Мен қайтем қасіреті мол ғасырды?
Қанатым сынған күні жылады аспан,
Сезімнің шынысы да сонда сынды.
- Басыма салғанын-ай, құдіреттің!
Осылай оңашада күбір еттім.
Өзіңді өзінен де биік қойған,
Айтшы сен, жазығы не, бұ жүректің?!
Сезімнің қалған едің наласына,
Тау-тасқа басымды ұрдым аласұра.
... Түс көрдім.
Тағы жүрсің дәл қасымда,
Тұз сеуіп жалғыздықтың жарасына...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Киіктің монологы

  • 0
  • 0

Адамзат, жанарыңа сыйып-күліп,
Жалғанның жайын жүр ем, жиі ұқтырып.
Азғындап кете ме деп, адам қылсам,
Құдайым жаратыпты киік қылып.

Толық

Күз аспаны. Тырналар

  • 0
  • 0

Көңілсіздеу бар алап,
Сезіміме кім қарар?
… Жүрегімді жаралап,
Тыраулайды тырналар.

Толық

Ұқсастық

  • 0
  • 0

Жылап аққан сылдырындай жылғаның,
Түсінемін тірі жанда сыр барын.
... Байқап қалдым, қоқыс терген әйелдің
Гүлге қарап, мұңға батып тұрғанын.

Толық

Қарап көріңіз