Өлең, жыр, ақындар

Бұлбұл сыры

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 399
Білмеймін, не сыйлайды тағдыр-бүркіт,
Жанары жапырақтың жаңбыр бүркіп.
Қуанып шыққанына таңғы күннің,
Сайраймын сазды әнімді сан құбылтып.
Дүние күңгірт тартар жырсыз маған,
Тыңдайды дауысымды тілсіз далам.
Мұңайып батқанына кешкі күннің,
Жамылып жасыл бақты үнсіз қалам.
Білмеймін, әлде қонып, әлде ұшамын,
Арналар жаратқанға алғыс әнім.
Ән салып тұрған сәтім, Күнім шығып
Сәулелі ең бақытты таңғы шағым.
Оятам әнімменен, қалғыса кім,
Көктегі сөнбесе екен мәңгі шамым.
Бұл бастан бұбұл дүние көшер ме екен
Ән салған жасыл көктем, сәнді шағым.
Сезімнің орнын басар қиял ақыл,
Өртеніп бататындай ұяға күн.
Жазығым жасырынып ән салғаным,
Жоқ басқа тіршілікке қиянатым.
Көрсем деп дүниені күлімдеген,
Таң күтіп, кірпіктерім ілінбеген.
Еркіммен бұбұл дүние әнін салып
Кәдімгі бозторғайдың күнін көрем.
Тірліксіз дүние беті әрі аунаған,
Жарық күн, «ән салшы» деп қарар маған.
Жүрегі көкірегінде ән сап соғар,
Бұлбұлмын, жауыздыққа жаралмаған.
Тұншығам, жатса жерді жайлап тұман,
Дәрменсіз тағдырымды ойлап тынам.
Қуанып шыққанына таңғы күннің
Жамылып жапырақты сайрап тұрам.
Баянсыз бақытымды тойлап тұрам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аңдыған көз, санаспай ортаменен

  • 0
  • 0

Аңдыған көз, санаспай ортаменен,
(Көңілді шу, думанды ортаға енем).
Бір басымды бақылап бағынта алмай,
Өзге емес, “өзімнен” қорқа берем.

Толық

Өмірге жылап келмей, күліп келдім

  • 0
  • 0

Өмірге жылап келмей, күліп келдім,
Сәуледей бетіндегі тұнық көлдің.
Басынан адамдардың бақыты асса,
Бақытты болармын деп үміттендім...

Толық

Ән салғандай ояу жел, ояу далада

  • 0
  • 0

Ән салғандай ояу жел, ояу далада,
Көзіңдегі сезімде бояу бола ма?
Күрсіне берем, кешігіп кездескеніме,
Жарық дүние, өтпелі аялдамада...

Толық

Қарап көріңіз