Өлең, жыр, ақындар

Бұлбұл сыры

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 298
Білмеймін, не сыйлайды тағдыр-бүркіт,
Жанары жапырақтың жаңбыр бүркіп.
Қуанып шыққанына таңғы күннің,
Сайраймын сазды әнімді сан құбылтып.
Дүние күңгірт тартар жырсыз маған,
Тыңдайды дауысымды тілсіз далам.
Мұңайып батқанына кешкі күннің,
Жамылып жасыл бақты үнсіз қалам.
Білмеймін, әлде қонып, әлде ұшамын,
Арналар жаратқанға алғыс әнім.
Ән салып тұрған сәтім, Күнім шығып
Сәулелі ең бақытты таңғы шағым.
Оятам әнімменен, қалғыса кім,
Көктегі сөнбесе екен мәңгі шамым.
Бұл бастан бұбұл дүние көшер ме екен
Ән салған жасыл көктем, сәнді шағым.
Сезімнің орнын басар қиял ақыл,
Өртеніп бататындай ұяға күн.
Жазығым жасырынып ән салғаным,
Жоқ басқа тіршілікке қиянатым.
Көрсем деп дүниені күлімдеген,
Таң күтіп, кірпіктерім ілінбеген.
Еркіммен бұбұл дүние әнін салып
Кәдімгі бозторғайдың күнін көрем.
Тірліксіз дүние беті әрі аунаған,
Жарық күн, «ән салшы» деп қарар маған.
Жүрегі көкірегінде ән сап соғар,
Бұлбұлмын, жауыздыққа жаралмаған.
Тұншығам, жатса жерді жайлап тұман,
Дәрменсіз тағдырымды ойлап тынам.
Қуанып шыққанына таңғы күннің
Жамылып жапырақты сайрап тұрам.
Баянсыз бақытымды тойлап тұрам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алмасуда қуанышпен бір мұңым

  • 0
  • 0

Алмасуда қуанышпен бір мұңым,
Мұңсыз менің жеңіл тартар тірлігім.
Жапырақ жаяр мынау жарық өмірге
Жүрегімде бүршіктенген жыр гүлім.

Толық

Маған арнап

  • 0
  • 0

Маған арнап
әкелші даладан гүл,
Исі бар онда күн мен жан анамның.
Самал есіп жанымның сарайында,

Толық

Бәйтерек

  • 0
  • 0

Берді оған күн де, жер де, ай қорек,
Өсті дара кең далада бәйтерек.
Табиғаттың қысқы дүлей дауылын,
Күздің желін, жаздың нөсер жауынын.

Толық

Қарап көріңіз