Өлең, жыр, ақындар

Айдарлыда айдарбай

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1934
Алғашында Айдарлы,
Тау екен бір айбарлы.
Сай тасындай сансыз қол,
Салды бір күн майданды.
Динамитпен бір атты,
Дүрсілдетіп құлатты.
Дүркірей тасы домалап,
Тау теңселіп тіл қатты.
Айбынды адам қол салды,
Тау тырп етпей қоршалды.
Жолбарыстай жотаның,
Жонын жарып жол салды.
Басында тұр Айдарбай,
Даңқын таудың жайғандай.
Осы өлкенің болатын,
Өлшеп, пішіп қойғандай.
Алуан металл тапқан соң,
Магниттің тауынан.
Табан тіреп Айдарбай
Айрылмай тұр жалынан.
1950



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаңбырлы көзі жасаурап...

  • 0
  • 0

Қап-қара бұлттар егіліп,
Көздерден тамшы төгіліп,
Жай түскен қара емендей
Қабырғам кетті сөгіліп.

Толық

Аманқарағай

  • 0
  • 0

Жан-жағының бәрі бақ,
Бәрін оған сыйлаған.
Әттең, сараң табиғат
Бір өзенін қимаған.

Толық

Адалдық

  • 0
  • 0

Жауынгер жазды жарына:
-Қор болып көзім сөнді деп.
Сен ортақ болма зарыма
Артпайын саған мен міндет.

Толық

Қарап көріңіз