Өлең, жыр, ақындар

Айдарлыда айдарбай

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1818
Алғашында Айдарлы,
Тау екен бір айбарлы.
Сай тасындай сансыз қол,
Салды бір күн майданды.
Динамитпен бір атты,
Дүрсілдетіп құлатты.
Дүркірей тасы домалап,
Тау теңселіп тіл қатты.
Айбынды адам қол салды,
Тау тырп етпей қоршалды.
Жолбарыстай жотаның,
Жонын жарып жол салды.
Басында тұр Айдарбай,
Даңқын таудың жайғандай.
Осы өлкенің болатын,
Өлшеп, пішіп қойғандай.
Алуан металл тапқан соң,
Магниттің тауынан.
Табан тіреп Айдарбай
Айрылмай тұр жалынан.
1950



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын махаббаты

  • 0
  • 0

Навои қалды ойланып,
Аузына бір сөз түспеді.
Қасынан қалмас айналып,
Махаббат деген құс па еді?

Толық

Кетпейді аты көңілімнен

  • 0
  • 0

(Абдолла Жұмағалиев жайлы)
Табиғаттан тәңірідей
Құпия бір күйді ұғатын.
Үлбіреген жаны гүлдей

Толық

Нұрлы жаңбыр, жылы жел

  • 0
  • 0

Бұл жырларымды белгілі татар жазушысы
Ғариф Ғұбайға арнаймын.
Көп көреген түсімде
Қазан –данқы биік бұл.

Толық

Қарап көріңіз