Өлең, жыр, ақындар

Айдарлыда айдарбай

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1889
Алғашында Айдарлы,
Тау екен бір айбарлы.
Сай тасындай сансыз қол,
Салды бір күн майданды.
Динамитпен бір атты,
Дүрсілдетіп құлатты.
Дүркірей тасы домалап,
Тау теңселіп тіл қатты.
Айбынды адам қол салды,
Тау тырп етпей қоршалды.
Жолбарыстай жотаның,
Жонын жарып жол салды.
Басында тұр Айдарбай,
Даңқын таудың жайғандай.
Осы өлкенің болатын,
Өлшеп, пішіп қойғандай.
Алуан металл тапқан соң,
Магниттің тауынан.
Табан тіреп Айдарбай
Айрылмай тұр жалынан.
1950



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сурия

  • 0
  • 0

Жиегінде толқып талы,
Шуылдайды ұлып іші.
Сурия өзен Волховтағы
Назияның сіңлісі.

Толық

Өкініш

  • 0
  • 0

Естіген жоқпыз сөзін де,
Онымен бірге жүрмедік.
Дариға-ай, тірі кезінде
Қалмадық жүзін бір көріп.

Толық

Өлеңті

  • 0
  • 0

Өлеңті шымырлап ағады жай,
Құймайды теңіздерге.
Абайдың «Сегізаяғындай»
Тарайды сегіз көлге.

Толық

Қарап көріңіз