Өлең, жыр, ақындар

Жүректегі мейірім пиғылы

Қалайша осы күнге дейін бәрін байқамадым,
Заман емес, адамдар құртқандығын,
Алайда адамдағы жылулықты мен аңсадым,
Аңғармаппын жүректегі шоқ, қара тасқа айналғанын!

Қайта жақсаң, жанама екен ей, шырақтық?
Итте болса мейірім беріп қарап бақтық,
Түбінде саған жау боп, маған шапты,
Қадірін білмеген неткен жаман ех, жарықтық!

Сол үшін де жүрегің қарайды ма?
Мейірім іздеп жүрегің жылайды ма?
Бес күндік мына өмірге зорға келген,
Көңілді, Иманды, Адамгершілікті болу тым қиын ба?

Жаман болса өзіне, өзің үшін жауап бер,
Осы сөзім жүрегің де болсын шер,
Бұл өмірде жақсылыққа сауапсыз, Жамандыққа қалмайды жауапсыз!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз