Өлең, жыр, ақындар

Киік

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2575
Келеді киік тобымен,
Келеді құлап дөнестен.
Келеді дала жонымен,
Қуалай қуып жел ескен.
Бәрібір оған жар, адыр,
Не керек жолдың төтесі.
Бәрі ұйқыда. Қарауыл —
Күзетте жалғыз текесі.
Қалғиды қалқан құлақпен,
Ұйқыда бәрі тым-тырыс.
Түртеді теке тұяқпен,
Шыға қалса бір дыбыс.
Суаттың суы мол емес,
Суылдай берер құрақтар.
Ойыны бейне төбелес
Алысады лақтар.
Сүзісе қалған сол бір кез
Тетелес өскен ұл-қыздай.
Құралай көз, мөлдір көз
Жарқ етер сонда жұлдыздай.
Атылып көкке секірді,
Бойында бір күш сиқырлы.
Өзіңнің балаң секілді,
Ол-дағы саған сүйкімді.
1956



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қанжар мен қалам

  • 0
  • 0

Қанжар
Қалған жүзін тот басып,
Қанжар айтты қаламға.
Қара түнде от шашып

Толық

Өкініш

  • 0
  • 0

Естіген жоқпыз сөзін де,
Онымен бірге жүрмедік.
Дариға-ай, тірі кезінде
Қалмадық жүзін бір көріп.

Толық

Сандуғаш

  • 0
  • 0

Ұя салған үй алдына
Туған өлке сандуғашы.
Әлі жүрсің қия алмында
Балалықтың бал құрдасы.

Толық

Қарап көріңіз