Өлең, жыр, ақындар

Киік

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2608
Келеді киік тобымен,
Келеді құлап дөнестен.
Келеді дала жонымен,
Қуалай қуып жел ескен.
Бәрібір оған жар, адыр,
Не керек жолдың төтесі.
Бәрі ұйқыда. Қарауыл —
Күзетте жалғыз текесі.
Қалғиды қалқан құлақпен,
Ұйқыда бәрі тым-тырыс.
Түртеді теке тұяқпен,
Шыға қалса бір дыбыс.
Суаттың суы мол емес,
Суылдай берер құрақтар.
Ойыны бейне төбелес
Алысады лақтар.
Сүзісе қалған сол бір кез
Тетелес өскен ұл-қыздай.
Құралай көз, мөлдір көз
Жарқ етер сонда жұлдыздай.
Атылып көкке секірді,
Бойында бір күш сиқырлы.
Өзіңнің балаң секілді,
Ол-дағы саған сүйкімді.
1956



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Днепрде

  • 0
  • 0

Дүрілдеп жатты Днепр,
Дірілдеп жары толқыннан.
Айдыныңда ақ көбік,
Қорғасындай қортылған.

Толық

Тоқайға

  • 0
  • 0

Кәрілік жайында өлең жазып,
Өзің кәрі болмай кеттің.
Махаббат жайында өлең жазып,
Өзің ешкімнің жары болмай кеттің.

Толық

Волхов гэс-і немесе генералдың

  • 0
  • 0

АҚ ШАШЫ ТУРАЛЫ БАЛЛАДА
Вокзал алаңынан өтіп алды,
ГЭС-ке жау сегіз жүздей метр қалды.
Анталап алдағы бір көпірді алды,

Толық

Қарап көріңіз