Өлең, жыр, ақындар

Киік

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2686
Келеді киік тобымен,
Келеді құлап дөнестен.
Келеді дала жонымен,
Қуалай қуып жел ескен.
Бәрібір оған жар, адыр,
Не керек жолдың төтесі.
Бәрі ұйқыда. Қарауыл —
Күзетте жалғыз текесі.
Қалғиды қалқан құлақпен,
Ұйқыда бәрі тым-тырыс.
Түртеді теке тұяқпен,
Шыға қалса бір дыбыс.
Суаттың суы мол емес,
Суылдай берер құрақтар.
Ойыны бейне төбелес
Алысады лақтар.
Сүзісе қалған сол бір кез
Тетелес өскен ұл-қыздай.
Құралай көз, мөлдір көз
Жарқ етер сонда жұлдыздай.
Атылып көкке секірді,
Бойында бір күш сиқырлы.
Өзіңнің балаң секілді,
Ол-дағы саған сүйкімді.
1956



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Талант

  • 0
  • 0

(Лермонтовқа)
Шын таланттың ақшасы да болмайды,
Шын таланттың бақшасы да болмайды.
Жағымпаздық сый өлеңі болмайды,

Толық

Аманкелді колхозында

  • 0
  • 0

Шаңқай түсте мөп-мөлдір,
Шар айнадай су беті.
Сонда жатыр көгілдір
Көк аспанның суреті.

Толық

Қазалы хат

  • 0
  • 0

Ақсақалды қария
Оқышы деп берді хат.
Қандай қызыл сиямен
Жазылыпты жаманат.

Толық

Қарап көріңіз