Өлең, жыр, ақындар

Киік

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2630
Келеді киік тобымен,
Келеді құлап дөнестен.
Келеді дала жонымен,
Қуалай қуып жел ескен.
Бәрібір оған жар, адыр,
Не керек жолдың төтесі.
Бәрі ұйқыда. Қарауыл —
Күзетте жалғыз текесі.
Қалғиды қалқан құлақпен,
Ұйқыда бәрі тым-тырыс.
Түртеді теке тұяқпен,
Шыға қалса бір дыбыс.
Суаттың суы мол емес,
Суылдай берер құрақтар.
Ойыны бейне төбелес
Алысады лақтар.
Сүзісе қалған сол бір кез
Тетелес өскен ұл-қыздай.
Құралай көз, мөлдір көз
Жарқ етер сонда жұлдыздай.
Атылып көкке секірді,
Бойында бір күш сиқырлы.
Өзіңнің балаң секілді,
Ол-дағы саған сүйкімді.
1956



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Болат қалқан

  • 0
  • 0

Айта аламын әрқашан,
Орал сені мықты деп,
Жүгін, көкке нанбасаң
Тауларың тұр бұлт тіреп.

Толық

Жайық жағасы

  • 0
  • 0

Атақты сұлу Ақ Жайық,
Аташ таудың етегі.
Жағаға суын мол жайып,
Жарқылдап ойнап өтеді.

Толық

Қазалы хат

  • 0
  • 0

Ақсақалды қария
Оқышы деп берді хат.
Қандай қызыл сиямен
Жазылыпты жаманат.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер