Өлең, жыр, ақындар

Киік

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2548
Келеді киік тобымен,
Келеді құлап дөнестен.
Келеді дала жонымен,
Қуалай қуып жел ескен.
Бәрібір оған жар, адыр,
Не керек жолдың төтесі.
Бәрі ұйқыда. Қарауыл —
Күзетте жалғыз текесі.
Қалғиды қалқан құлақпен,
Ұйқыда бәрі тым-тырыс.
Түртеді теке тұяқпен,
Шыға қалса бір дыбыс.
Суаттың суы мол емес,
Суылдай берер құрақтар.
Ойыны бейне төбелес
Алысады лақтар.
Сүзісе қалған сол бір кез
Тетелес өскен ұл-қыздай.
Құралай көз, мөлдір көз
Жарқ етер сонда жұлдыздай.
Атылып көкке секірді,
Бойында бір күш сиқырлы.
Өзіңнің балаң секілді,
Ол-дағы саған сүйкімді.
1956



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Нажағай

  • 0
  • 0

Қып-қызыл боп тұтылып,
Бұлтқа кірді азалы ай.
Қара аспанда қанжардай
Жарқылдады нажағай.

Толық

Полк командирі

  • 0
  • 0

Сонау алыс Испания жерінде,
Оқ ішінде қарады ол өлімге.
Қиыр Шығыс аспанының астында
Жаралы боп жатты Хасан көлінде.

Толық

Екі аттаныс

  • 0
  • 0

1
Жаркөлен мен аттандым,
Жаутаң қағып жас гүлге.
Көз жасымен қарттардың,

Толық

Қарап көріңіз