Қаныш туралы екі өлең
- 0
- 1
1. ЕСКЕРТКІШ
Батты балқып дала мұнға
Бір кездегі өз сырласы.
Көздердің тұр жанарында
1. ЕСКЕРТКІШ
Батты балқып дала мұнға
Бір кездегі өз сырласы.
Көздердің тұр жанарында
Тауды көрсең күн көзімен таласқан,
Аспан көрсең Ай мен Күнге жол ашқан,
Менің байтақ республикам таулары —
Менің көгім мөлдіреген сол аспан.
(Оның өзінше)
Ол айтты:
Қара байтақ бұл далаға,
Жүрегің құстай ұшып, қуана ма?
Іңкәр
Күшті жарайсыз