Өлең, жыр, ақындар

Қайыңды

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 3143
Сен туралы дерек жоқ,
Баяндайтын жайыңды.
Жалғыз қайың себеп боп,
Атандың ба Қайыңды!
Көрінсең де шап-шағын,
Көздеріне басқаның.
Мінгенсін тартып ат жалын
Ыстықсың бейне жас шағым.
Төбемде тұнып аспаның,
Төменде күліп жас талың.
Сөйлесем бірге жаңғырған,
Сырласым болып тастарың.
Мен де ол кезде жалқы едім,
Жан серігін іздеген.
Сен де ол кезде жалқы едің,
Айтқан жалғыз түзде өлең.
Бүгін білсем жайыңды,
Бұрынғыдан бөлексің.
Сен де мендей қайыңды,
Ұялы бір терексің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Терезе – көз

  • 0
  • 0

Үй дегенің — ұлы өмір
Бар қайғысы, шаттығы.
Үй дегенің — ұлы өмір
Бар жастығы, қарттығы.

Толық

Бояулар

  • 0
  • 0

Ақ сәулелер сөйлейді үнсіз,
Ақ аспанның тілі болып.
Көк сәулелер сөйлейді үнсіз,
Көк теңіздің жыры болып.

Толық

Қордай қайқаңы

  • 0
  • 0

Аумайды ол түйеден,
Қоршауында қойтастар.
Басына бұлт түнеген,
Тұр тұнжырап ойлы асқар.

Толық

Қарап көріңіз