Өлең, жыр, ақындар

Қайыңды

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 3567
Сен туралы дерек жоқ,
Баяндайтын жайыңды.
Жалғыз қайың себеп боп,
Атандың ба Қайыңды!
Көрінсең де шап-шағын,
Көздеріне басқаның.
Мінгенсін тартып ат жалын
Ыстықсың бейне жас шағым.
Төбемде тұнып аспаның,
Төменде күліп жас талың.
Сөйлесем бірге жаңғырған,
Сырласым болып тастарың.
Мен де ол кезде жалқы едім,
Жан серігін іздеген.
Сен де ол кезде жалқы едің,
Айтқан жалғыз түзде өлең.
Бүгін білсем жайыңды,
Бұрынғыдан бөлексің.
Сен де мендей қайыңды,
Ұялы бір терексің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Байқал аңызы

  • 0
  • 0

Куәсі сан күндердің,
Байқал сыры тым ұзақ.
Миллион жылдар дүниенің
Өткізген көшін тұнжырап.

Толық

Құмдағы қызыл аршалар

  • 0
  • 0

Сары дала төсінде
Сары дария — сары құм,
Күш керек онда өсуге,
Аршаға жайып тамырын.

Толық

Исамен кездесу

  • 0
  • 0

Алматыда декабрь, көк сылпылдақ,
Исекең өлеңімді отыр тыңдап.
Кездессе жақсы жолға жас балаша,
Жайнайды жанарынан от жылтылдап.

Толық

Қарап көріңіз