Өлең, жыр, ақындар

Кестеші қыз

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2084
Көп жұлдыздар қараған,
Күлімдеп көк жүзінде.
Түн төсіне қадаған,
Сен өсірген жүзім бе?
Қалған тұнып жер-аспан
Ділгер болып бір тілге.
Зердей сұлу Зеравшан —
Сенің күміс күлкің бе?
Күн жадырап әлемге
Жарқ еткен таң кезінде.
Әлде күн бе, ол әлде
Сенің сиқыр көзің бе?
Шегіп шымқай өрнекті
Ертеңгілік, кеште де,
Сыйғызасың жер-көкті
Шәйі-жібек кестеңе.
Шығармайын естен мен,
Айтқаныма көңіл бөл.
Аспан сыйған кестеңнен
Оймағыңдай орын бер!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таң атқанда

  • 0
  • 0

Ақырын күліп таң атқанда,
Көк атылас жамылып.
Кең даланы оятқанда,
Таң дабылы қағылып.

Толық

Жасыбайдағы тас сурет

  • 0
  • 0

Тұрмыз оны таң көріп,
Кімдер екен жасаған?
Жасыл мұнар жан беріп,
Қозғалғандай тас адам.

Толық

Күз еді...

  • 0
  • 0

Күз еді, тұрып едің жар басында,
Аунақшып жатты өзен арнасында.
Жас едім, жалқы едім, жалынды едім,
Қиырдан қолды создым жалғасуға.

Толық

Қарап көріңіз