Өлең, жыр, ақындар

Кестеші қыз

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2048
Көп жұлдыздар қараған,
Күлімдеп көк жүзінде.
Түн төсіне қадаған,
Сен өсірген жүзім бе?
Қалған тұнып жер-аспан
Ділгер болып бір тілге.
Зердей сұлу Зеравшан —
Сенің күміс күлкің бе?
Күн жадырап әлемге
Жарқ еткен таң кезінде.
Әлде күн бе, ол әлде
Сенің сиқыр көзің бе?
Шегіп шымқай өрнекті
Ертеңгілік, кеште де,
Сыйғызасың жер-көкті
Шәйі-жібек кестеңе.
Шығармайын естен мен,
Айтқаныма көңіл бөл.
Аспан сыйған кестеңнен
Оймағыңдай орын бер!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күткенде

  • 0
  • 0

Қазақ бауы1 бұрышы,
Кездескем сонда еркеме.
Жалғасқан кештің бір ұшы
Созылып түннен ертеңге.

Толық

Ізгілік

  • 0
  • 0

Өзендер суын ұсынып,
Таратар нұрын күн бөліп.
Жаныңды орман түсініп,
Сыйлайды барсаң гүл беріп.

Толық

Соғыс жайын сұра сен

  • 0
  • 0

Бүгін тарих — жыр әсем
Қара шаштар қар шалған,
Соғыс жайын сұра сен,
Мың өлімді қарсы алған

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер