Өлең, жыр, ақындар

Кестеші қыз

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1966
Көп жұлдыздар қараған,
Күлімдеп көк жүзінде.
Түн төсіне қадаған,
Сен өсірген жүзім бе?
Қалған тұнып жер-аспан
Ділгер болып бір тілге.
Зердей сұлу Зеравшан —
Сенің күміс күлкің бе?
Күн жадырап әлемге
Жарқ еткен таң кезінде.
Әлде күн бе, ол әлде
Сенің сиқыр көзің бе?
Шегіп шымқай өрнекті
Ертеңгілік, кеште де,
Сыйғызасың жер-көкті
Шәйі-жібек кестеңе.
Шығармайын естен мен,
Айтқаныма көңіл бөл.
Аспан сыйған кестеңнен
Оймағыңдай орын бер!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Суретші

  • 0
  • 0

Ақ қағаздың жүзіне
Алуан бояу түсіріп.
Қадап көзін сүзіле
Ойын құстай ұшырып.

Толық

Шеберлер

  • 0
  • 0

Біздің үйге жұмысқа,
Келді ағаш шебері.
Қойып жатты бұрышқа,
Сом балғаны, шегені.

Толық

Жартас

  • 0
  • 0

Бір алтын бұлт қонды келіп,
Алып тасқа жарқылдап,
Жөнелді ол ертеңгілік
Көкте ойнап жалтылдап.

Толық

Қарап көріңіз