Өлең, жыр, ақындар

Қос қарағай түбінде

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2263
Дегендей-ақ сырымды сұраспай ұқ,
Қос қарағай тәкаппар тұр қасқайып.
Құлапты ер кеудеден оқ тигенде
Екеуіне қол артып, құлаш жайып.
Туған жердің жан беріп даласында
Екеуінің жатыпты ол арасында.
Қарағайлар жауыпты қанатымен,
Жел дауылды бұрқаған борасында.
Жапырақтар жамырап шуылдаған,
Үмітінің көгіндей туындаған.
Жалпақ жонда жол қаптап жалғызаяқ
Ел көңілі еріне суынбаған.
Күн күркіреп болса егер ақырғандай
Тұрады өз орнынан қапы қалмай.
Қос қарағай түбінен атылады
Бір кездері жауына атылғандай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын арманы

  • 0
  • 0

Айтатын дос, қасының ашып атын,
Бір күні отырды да Қасым ақын,
Деді маған:— Ұлы ғой Абай деген
Ақын біткен алдына бас ұратын.

Толық

Адам қуаты

  • 0
  • 0

Бұлақтар таудан құйылса,
Күлкісінде сен барсың.
Ормандар жазда шайқалса
Жапырағында сен барсың.

Толық

Сталинград

  • 0
  • 0

Айнала жау анталаған,
От ішінде тұрды қала.
Дүние үмітін арқалаған,
Секілді еді бір мұнара.

Толық

Қарап көріңіз