Мәңгілік оты

Тарихын талай жас жаттап,
Болатын талай жылға аңыз.
Бір мұнара асқақтап,
Аспаннан қарап тұр жалғыз.
Тозаңды кері лақтырып,
Жуытпай оған жүр самал.
Күзеткен оны сақ тұрып,
Қалпағы жасыл шыршалар.
Ұшқандай адам үмітін,
Жалынымен көкке алып.
Түбінде соның күні-түн
Тұрады мәңгі от жанып.
Жылдарға алыс жеткендей
Осы бір жалын мәңгілік.
Жүрегін ерлер, кеткендей
Осында от қып қалдырып.
* * *
Ұшты ажал арындаған оққа мініп,
Жатты ажал жалындаған отта күліп.
Жапты ажал далаларды боранымен
Тастады айналаны оппа қылып.
Азынап айналаны кернеп шуы,
Қаралы күйді тартып жел өксіді.
Белорус ормандары күңіреніп,
Белорус өзендері дөңбекшіді.
Соғыста бойы мұздап суып қалмай,
Айқасты ол жекпе-жекке шығып талмай.
Тұр орман бұрынғыдан берігірек,
Шыңдалып от ішінде шыныққандай.

---