Өлең, жыр, ақындар

Полк командирі

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1860
Сонау алыс Испания жерінде,
Оқ ішінде қарады ол өлімге.
Қиыр Шығыс аспанының астында
Жаралы боп жатты Хасан көлінде.
Керзі етікпен аттап майдан шептерін,
Өтті ол талай қанды асулар өткелін.
Жалындар мен түтіндерге берді ол
Жастық атты өмірінің көктемін.
Тағы, міне, зор ұрысқа қатерлі,
Қанды майдан эшелоны әкелді.
Көп жорықты бастан кешкен батырдың
Бір сілкінтіп тастағандай аты елді,
Тұтасқандай кішілік пен ұлылық,
Тұр жүзінде қаталдық пен жылылық.
Жүрегіне алатындай құйып ол
Бір көргенде солдат жанын үғынып.
Жақсы болсаң жайып салып пейілін,
Әкелік бір көрсетеді мейірін.
Кейде көзбен ығыстырып алады,
Көңілінен шықпай қалған кей ұлын.
Қан майданның атой салып төрінде
Оныменен жеңіл жауды жеңу де.
Оныменен жұртқа бақыт секілді
Керек болса, жанды қиып өлу де.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Октябрь құрдасы

  • 0
  • 0

І
Жетпеген желмаямен жайлы орынға,
Кім білсін, жатыр бабам қай қорымда.
Жатыр ма әлде Сейхун жағасында,

Толық

Екеу туралы баллада

  • 0
  • 0

Көкірегіне кек түйген,
Тарс жабылған қабағы.
Қол-аяқтан оқ тиген
Екеуі де жаралы.

Толық

Кетпейді аты көңілімнен

  • 0
  • 0

(Абдолла Жұмағалиев жайлы)
Табиғаттан тәңірідей
Құпия бір күйді ұғатын.
Үлбіреген жаны гүлдей

Толық

Қарап көріңіз