Өлең, жыр, ақындар

Полк командирі

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1768
Сонау алыс Испания жерінде,
Оқ ішінде қарады ол өлімге.
Қиыр Шығыс аспанының астында
Жаралы боп жатты Хасан көлінде.
Керзі етікпен аттап майдан шептерін,
Өтті ол талай қанды асулар өткелін.
Жалындар мен түтіндерге берді ол
Жастық атты өмірінің көктемін.
Тағы, міне, зор ұрысқа қатерлі,
Қанды майдан эшелоны әкелді.
Көп жорықты бастан кешкен батырдың
Бір сілкінтіп тастағандай аты елді,
Тұтасқандай кішілік пен ұлылық,
Тұр жүзінде қаталдық пен жылылық.
Жүрегіне алатындай құйып ол
Бір көргенде солдат жанын үғынып.
Жақсы болсаң жайып салып пейілін,
Әкелік бір көрсетеді мейірін.
Кейде көзбен ығыстырып алады,
Көңілінен шықпай қалған кей ұлын.
Қан майданның атой салып төрінде
Оныменен жеңіл жауды жеңу де.
Оныменен жұртқа бақыт секілді
Керек болса, жанды қиып өлу де.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ер естай

  • 0
  • 0

I
Бұл дүниеде айтшы, адамзат,
Елге деген махаббатты.
Жасайды тек өмір азат

Толық

Қармақшы

  • 0
  • 0

Сырдария атылып жардан асып,
Шым үйлерді толқындар қалған басып.
Көктем күні кемпір-шал далада жүр,
Үй орнына тұрғызып талдан лашық.

Толық

Сырнайшының жыры

  • 0
  • 0

Айырбастамас алтынға,
Жастығым жалғыз несібем.
Еркелеп жасыл толқынға
Еділде еркін өсіп ем.

Толық

Қарап көріңіз