Өлең, жыр, ақындар

Пискарев зиратында

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1379
Оқтан, аштық апаттан
Халі бітіп қаусаған,
Бейбіт күнді аңсаған,
Жатыр мүнда қанша жан.
Тамырлар қурап тартылып,
Шаңға аунап талай бас қалған.
Қызыл гүлдерге қан тұнып,
Қара тастарга жас тамған.
Жер жамылған қара гүл —
Өлімін жұрттың ауырлап.
Биікте Отан — ана тұр
Бейіттен бәрін танып ап.
Ұшқандай мұңның ұшқыны
Күрсінген шерлі кеудеден.
Соғыстың суық тыныштығы
Зиратты үнсіз тербеген.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Памир

  • 0
  • 0

Дүние сырын пайымдап,
Памир тұр әлем төбесі.
Басында қалған қайырлап,
Аса алмай бұлттар кемесі.

Толық

Есіл

  • 0
  • 0

Қең далада көсіле,
Күркіреген Есілім.
Қонған жырдай төсіме
Есіл сенің есімің.

Толық

Вокзалдар

  • 0
  • 0

Көкірегін тұман ыстап,
Жатты отта жанып өмір.
Вокзалдар шығарып сап,
Тұрды жылап ағыл-тегіл.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар