Өлең, жыр, ақындар

Пискарев зиратында

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1490
Оқтан, аштық апаттан
Халі бітіп қаусаған,
Бейбіт күнді аңсаған,
Жатыр мүнда қанша жан.
Тамырлар қурап тартылып,
Шаңға аунап талай бас қалған.
Қызыл гүлдерге қан тұнып,
Қара тастарга жас тамған.
Жер жамылған қара гүл —
Өлімін жұрттың ауырлап.
Биікте Отан — ана тұр
Бейіттен бәрін танып ап.
Ұшқандай мұңның ұшқыны
Күрсінген шерлі кеудеден.
Соғыстың суық тыныштығы
Зиратты үнсіз тербеген.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көк аспанға көз тігіп

  • 0
  • 0

Қөк аспанға көз тігіп,
Ай нұрына малынып.
Жапырағын қайыңның
Жатырмын мен жамылып.

Толық

Ғалиға

  • 0
  • 0

Жетісу бойы жеті өзен,
Құйылған зәулім құздардан.
Басынан көп күн өткізген,
Тауында тарам із қалған.

Толық

Спандияр көбеевтің үйінде

  • 0
  • 0

Хақымыз жоқ секілді,
Ақсуатты аттауға.
— Көзге ілсін бе кемпірді, Түсетұғын қарт бар ма?—
Деп соғары ол анық,

Толық

Қарап көріңіз