Өлең, жыр, ақындар

Исфара

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1672
Тау басына қонса мейлі қыс ақпан,
Жазды Исфара босатпайды құшақтан.
Айтты досым тәжіктерше Исфара —
Деген сөз ол:— тоқта, мейман, түс аттан!
Тебіренбей адам жаны бұл тілге,
Исфараға түспей кету мүмкін бе?
Анарлардан алау жағып жолыңа.
Қарт Исфара қас батырдай тұр түнде.
Жердің қанын шыңыраудан тартып ап,
Сол қандардан жасап жарық шамшырақ.
От көтерген Исфараның таулары,
Маңдайынан мұнайлы тер тамшылап.
Исфара өзен түсіп талай сынаққа,
Түнде үйлерді бөлейді күн шуаққа,
Жүгіреді құбыраны қуалап,
Құйылады шырын болып Шурабқа.
Исфараны уақыт өзі сынаған,
Мына таулар неге болса шыдаған.
Македонский тасқа соғып маңдайын,
Исфарада аттан ауып құлаған.
Тау басына шапағын күн қалдырып,
Алау-жалау Исфарада жанды бұлт.
Ибн-Сина өртенді ме сол бұлттай,
Адам үшін, өмір үшін мәңгілік.
Ел тағдыры ет жүрегін жаралап,
Рудаки Исфараны аралап,
Жазды ма жыр ай жарығын шам етіп,
Қолына бір қауырсыннан қалам ап.
...Туды Исфара қайта жаңа жыр үшін
Күндізгідей жарқыратты түн ішін.
Терең бойлап алып жатыр Исфара
Жер астына түсіп кеткен ырысын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Балапандай бала көңіл

  • 0
  • 0

Үйдің іші ала қоңыр,
Ала қоңыр ағады өмір.
Ай туғанша асығады
Балапандай бала көңіл.

Толық

Шие

  • 0
  • 0

Шие теріп орманнан
Қалдым түнге кешігіп.
Таба алмадым жолды алдан
Күндіз жатқан көсіліп.

Толық

Маяковский

  • 0
  • 0

Өмір — мұхит кемесі күннің зырлар,
Ойға толы от қанат өтер жылдар.
Келер күндер жарқырар күмбезінде,
Маяковский шабытпен жазған жырлар.

Толық

Қарап көріңіз