Өлең, жыр, ақындар

Исфара

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1696
Тау басына қонса мейлі қыс ақпан,
Жазды Исфара босатпайды құшақтан.
Айтты досым тәжіктерше Исфара —
Деген сөз ол:— тоқта, мейман, түс аттан!
Тебіренбей адам жаны бұл тілге,
Исфараға түспей кету мүмкін бе?
Анарлардан алау жағып жолыңа.
Қарт Исфара қас батырдай тұр түнде.
Жердің қанын шыңыраудан тартып ап,
Сол қандардан жасап жарық шамшырақ.
От көтерген Исфараның таулары,
Маңдайынан мұнайлы тер тамшылап.
Исфара өзен түсіп талай сынаққа,
Түнде үйлерді бөлейді күн шуаққа,
Жүгіреді құбыраны қуалап,
Құйылады шырын болып Шурабқа.
Исфараны уақыт өзі сынаған,
Мына таулар неге болса шыдаған.
Македонский тасқа соғып маңдайын,
Исфарада аттан ауып құлаған.
Тау басына шапағын күн қалдырып,
Алау-жалау Исфарада жанды бұлт.
Ибн-Сина өртенді ме сол бұлттай,
Адам үшін, өмір үшін мәңгілік.
Ел тағдыры ет жүрегін жаралап,
Рудаки Исфараны аралап,
Жазды ма жыр ай жарығын шам етіп,
Қолына бір қауырсыннан қалам ап.
...Туды Исфара қайта жаңа жыр үшін
Күндізгідей жарқыратты түн ішін.
Терең бойлап алып жатыр Исфара
Жер астына түсіп кеткен ырысын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Пискарев зиратында

  • 0
  • 0

Оқтан, аштық апаттан
Халі бітіп қаусаған,
Бейбіт күнді аңсаған,
Жатыр мүнда қанша жан.

Толық

Алты ағаш

  • 0
  • 0

(Баллада)
Соғыс күрмеп кеңімеді арқа-бас,
Эшелондар ағып жатты жанталас.
Ақболаттың алты ұлы аттанды,

Толық

Памир

  • 0
  • 0

Дүние сырын пайымдап,
Памир тұр әлем төбесі.
Басында қалған қайырлап,
Аса алмай бұлттар кемесі.

Толық

Қарап көріңіз