Өлең, жыр, ақындар

Үйрек

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2004
Таллин.
Балтық вокзалы іргесінде
Медальдай көл әлі күн тұр есімде.
Жағасын көріп ем қарияны
Ала қоңыр июльдің бір кешінде.
Онша назар аудармай жиын-көпке,
Тұрып еді ол жем тастап бір үйрекке.
Күнде кеште шықпайтын осы көлден
Жабайы құс үйренген сый-құрметке.
Жаутаң қағып жас үйрек жар басына,
Баратұғын бір сүңгіп шал қасына.
Құс шіркіннің көңілін қайтармауға
Қол салатын қария қалтасына.
Жалғанғандай достықтың жібі мықты,
Бір-бірінің шал мен құс тілін ұқты.
Құс та болса дариға сезеді екен
Жақындықты, жақсылық, жылылықты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жылады аспан күз күні

  • 0
  • 0

Жылады аспан күз күні,
Көзінен жасы моншақтап.
Күтіп ек ерте біз мұны,
Қалды екен неге ол сақтап.

Толық

Құлын

  • 0
  • 0

Шаршаған жол батып
Волховтың батпағында,
Жатыр бие толғатып
Зеңбіректің арт жағында.

Толық

Еңбек зейнеті

  • 0
  • 0

Тың даланы түлетем деп
Өтті талай күресте таң.
Көкірегіне күн мекендеп,
Тұрды ұйқысыз республикам.

Толық

Қарап көріңіз