Өлең, жыр, ақындар

Үйрек

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1953
Таллин.
Балтық вокзалы іргесінде
Медальдай көл әлі күн тұр есімде.
Жағасын көріп ем қарияны
Ала қоңыр июльдің бір кешінде.
Онша назар аудармай жиын-көпке,
Тұрып еді ол жем тастап бір үйрекке.
Күнде кеште шықпайтын осы көлден
Жабайы құс үйренген сый-құрметке.
Жаутаң қағып жас үйрек жар басына,
Баратұғын бір сүңгіп шал қасына.
Құс шіркіннің көңілін қайтармауға
Қол салатын қария қалтасына.
Жалғанғандай достықтың жібі мықты,
Бір-бірінің шал мен құс тілін ұқты.
Құс та болса дариға сезеді екен
Жақындықты, жақсылық, жылылықты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таң атқанда

  • 0
  • 0

Ақырын күліп таң атқанда,
Көк атылас жамылып.
Кең даланы оятқанда,
Таң дабылы қағылып.

Толық

Россия

  • 0
  • 0

Россия, алыпсың жаның байтақ,
Досың түгіл қарайды жау таңырқап.
Түн болғанда Ленин тауларынан,
Жан отындай жатады жалын бұрқап.

Толық

Әлия мектебінде

  • 0
  • 0

Сұп-сұр болып көшеді бұлт аспаннан,
Сұрғылт бұлттай қаланған сұр тастардан.
Бетін шайып жаңбырдың тамшылары,
Сұп-сұрғылт үй мөлтілдеп тұр жастардан.

Толық

Қарап көріңіз