Өлең, жыр, ақындар

Ақын-партизан

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2844
(Жұмағали Саин туралы)
Түксие ұстап оқ тиген қабырғасын,
Төкті ол көздерінен ауыр жасын.
Қалдырды жорықтарда жастық шағын,
Жоғалтты оқ астында жарым жасын.
Ұйықтады ол тас үстінде, шөп төсінде,
Болды ол талай жылдар от кешуде.
Майданның мәңгі өшпес белгісі боп,
Алынбай қалды бір оқ өкпесінде.
Батырдың жүрегіне көрші қонып,
Өлімге жатты сол оқ елші болып.
Ауасы, туған жердің топырағы,
Сақтады оны көп жыл емші болып.
Со бір оқ өкпені үңгіп жегі құрттай,
Сіресіп жатып алды өлі бұлттай.
Жүрді ақын іштен тынып, жат көздерге
Білдірмей бекем ұстап өңін сырттай.
Жетті кеп қап-қараңғы қаза күн де,
Алатау қалды ұйып азалы үнге.
Ақынның өкпесінде кетті сол оқ,
Көмілді жер астына ажал бірге.
Жиып aп жерден қуат, күннен жарық,
Шықты ақын жүрегінен гүлдер жанып.
Көрде тек үнсіз-тілсіз ажал қалды,
Жүйрік жыр жарқылдайды жүлдені алып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қызыл жыңғыл құшағында

  • 0
  • 0

Сонау бір алыс күндерде
Құшаққа алды бұл жерде:
Тізіліп тұрған тау көші,
Алғашқы күннің сәулесі,

Толық

Мұқаңа

  • 0
  • 0

Биіктеп Алатаудың Талғарындай,
Тереңдеп Атыраудың аңғарындай,
Аңқылдап жомарт көңіл келе жатыр
Қазақтың даласының аумағындай.

Толық

Мәңгілік оты

  • 0
  • 0

Тарихын талай жас жаттап,
Болатын талай жылға аңыз.
Бір мұнара асқақтап,
Аспаннан қарап тұр жалғыз.

Толық

Қарап көріңіз