Өлең, жыр, ақындар

Ақын арманы

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 4915
Айтатын дос, қасының ашып атын,
Бір күні отырды да Қасым ақын,
Деді маған:— Ұлы ғой Абай деген
Ақын біткен алдына бас ұратын.
Жөтелді сәл жанында тұнып өлең,
Сосын айтты:— Жақсы-ау деп ұлы деген.
Тұрсам ба деп тұғырда түлеп жүрмін
Қол ұстасып мықтының біріменен.
Ақындарда асқақтық қашанғы әдет,
Ойлап едім Абайдан асам ба деп,
Қардай еріп кететін уақыт қалды
Тағдыр мұрша бермей тұр жасауға көп...
Деді тағы:— Ұлылық қайда Абайдай,
Аспанынан сөніпті қай заманда ай...
Соны айтты да жалт етіп жүре берді ол,
От лақтырып шарт сынған найзағайдай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұлдыз

  • 0
  • 0

Аясынан аспанның
Неге, жұлдыз, ағасың?
Жүрегі ме ең жас жанның,
Қайда кетіп барасың?

Толық

Жол үстінде

  • 0
  • 0

Ертайға
Жапырақтың көктемгі бала кезі,
Айдын көлдер секілді дала көзі.
Келе жатыр бізді алып Қостанайға

Толық

Қарсы алу жыры

  • 0
  • 0

Россия — құйылған құрыштардан
Берік қорған елімнің қол артары.
Россия — шыққан ұлы ұрыстардан
Көк сауытты қаһарман Орал тауы.

Толық

Қарап көріңіз