Өлең, жыр, ақындар

Ақын арманы

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 4943
Айтатын дос, қасының ашып атын,
Бір күні отырды да Қасым ақын,
Деді маған:— Ұлы ғой Абай деген
Ақын біткен алдына бас ұратын.
Жөтелді сәл жанында тұнып өлең,
Сосын айтты:— Жақсы-ау деп ұлы деген.
Тұрсам ба деп тұғырда түлеп жүрмін
Қол ұстасып мықтының біріменен.
Ақындарда асқақтық қашанғы әдет,
Ойлап едім Абайдан асам ба деп,
Қардай еріп кететін уақыт қалды
Тағдыр мұрша бермей тұр жасауға көп...
Деді тағы:— Ұлылық қайда Абайдай,
Аспанынан сөніпті қай заманда ай...
Соны айтты да жалт етіп жүре берді ол,
От лақтырып шарт сынған найзағайдай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күз еді...

  • 0
  • 0

Күз еді, тұрып едің жар басында,
Аунақшып жатты өзен арнасында.
Жас едім, жалқы едім, жалынды едім,
Қиырдан қолды создым жалғасуға.

Толық

Боранда

  • 0
  • 0

Сұрапыл күш соқты боран,
Қар ұйтқыта жолды көміп.
Болашақтың өр қиялы,
Сол боранда болды серік.

Толық

Адам өлмейді

  • 0
  • 0

Адам аледі —
От басында,
Кейде жолда:
Апатта,

Толық

Қарап көріңіз