Өлең, жыр, ақындар

Сен келмегенде

  • 21.07.2016
  • 0
  • 0
  • 7563
Сен келмегенде
жанталасам сезімнің тасқыны ұрып,
жанарға жас тығылып,
қоятұғын өзімді жер таба алмай,
жалғыздықтан жиналған шер таралмай,
отырамын ішімде қасқыр ұлып.
Арпалысам өзіммен
бәрін тұл ғып кететін жақ таба алмай,
думанды баққа бармай -
тарылғандай дүние аласұрам,
сосын, сосын таусылып шама, шыдам,
жер боламын біреулер таптағандай.
Саған аян бұл күйім,
бұрқанысым,
өзендердей өзгертер күрт ағысын.
Саған қарай қол созам, арма»ді-әнім,
талықсимын, қайтадан жанданамын
тағы бір шырқау үшін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Менің пірім, тірегім, тұғырым да

  • 0
  • 0

Менің пірім, тірегім, тұғырым да,
әшекейлі алқам да, бұрымым да,
қолдаушым да – жалғыз-ақ елім менің,
қастерлімнің бәрі бар бұл ұғымда.

Толық

Зүбайда

  • 0
  • 0

Жатты да жақын етіп жанашырдай,
жаны кең қазағымның даласындай –
көз тартып көркі менен даналығы
баяғы Қыз Жібектің анасындай.

Толық

Жезқазған

  • 0
  • 1

Жезқазған — жыр қайнарым,
мыс балқып қойнауында тулайды ағын.
Көзіндей батыр мінез бабалардың
ұлы — мәрт, қызы — көркем нұрлы аймағым!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар