Өлең, жыр, ақындар

Сен келмегенде

  • 21.07.2016
  • 0
  • 0
  • 6593
Сен келмегенде
жанталасам сезімнің тасқыны ұрып,
жанарға жас тығылып,
қоятұғын өзімді жер таба алмай,
жалғыздықтан жиналған шер таралмай,
отырамын ішімде қасқыр ұлып.
Арпалысам өзіммен
бәрін тұл ғып кететін жақ таба алмай,
думанды баққа бармай -
тарылғандай дүние аласұрам,
сосын, сосын таусылып шама, шыдам,
жер боламын біреулер таптағандай.
Саған аян бұл күйім,
бұрқанысым,
өзендердей өзгертер күрт ағысын.
Саған қарай қол созам, арма»ді-әнім,
талықсимын, қайтадан жанданамын
тағы бір шырқау үшін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үлкендерге таңданам...

  • 0
  • 0

Біздің көрші Нағима апай
және көрші Ағила апай
ұрсысты кеп шапылдасып,
біз де жеттік жапырласып.

Толық

Фрагменттер

  • 0
  • 0

Бірінші әуен
Өлгендермен бірге өліп
қаншама рет түңілдім.
Сосын тағы өлмейтұғын жыр болып

Толық

Түстер

  • 0
  • 0

Болатын аппақ түстер көңіл ашар.
Жасыл түс – жасыл дүние төрін ашар.
Айбары сескендірер еді жұртты
ұстаса қара дойыр қолына шал.

Толық

Қарап көріңіз