Өлең, жыр, ақындар

Сен келмегенде

  • 21.07.2016
  • 0
  • 0
  • 7400
Сен келмегенде
жанталасам сезімнің тасқыны ұрып,
жанарға жас тығылып,
қоятұғын өзімді жер таба алмай,
жалғыздықтан жиналған шер таралмай,
отырамын ішімде қасқыр ұлып.
Арпалысам өзіммен
бәрін тұл ғып кететін жақ таба алмай,
думанды баққа бармай -
тарылғандай дүние аласұрам,
сосын, сосын таусылып шама, шыдам,
жер боламын біреулер таптағандай.
Саған аян бұл күйім,
бұрқанысым,
өзендердей өзгертер күрт ағысын.
Саған қарай қол созам, арма»ді-әнім,
талықсимын, қайтадан жанданамын
тағы бір шырқау үшін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жақсының елемейміз жақсылығын

  • 0
  • 0

Жақсының елемейміз жақсылығын,
жөн білер саналыға тапшы күнім.
Оясыз сөзді ұқпайтын жаңалықты
ұлы Абай Колумбыдай ашты бұрын.

Толық

Сүйіскенге дейін

  • 0
  • 0

Қолым тиіп, жас денең
дір етті – күш бұл қандай?!
Шымырлады тас төбем,
денемді ток ұрғандай.

Толық

Жүргенім-ай

  • 0
  • 0

Жүргенім-ай
ештеңені, ешкімді сағына алмай
(сағынышсыз тірліктің мәні қандай?!).
Жүрегімде жараның табы бардай.

Толық

Қарап көріңіз