Өлең, жыр, ақындар

Шыдам

  • 22.07.2016
  • 0
  • 2
  • 13683
Бұл адамдар шыдап жүр қалай маған?
Сырбаздықты әдетте қалайды адам.
Шындықты айтар шыдамсыз болмысымнан
зардап шегіп жүргендей бар айналам.
Өткіншінің бәріне қарсы жаным,
сезе қалсам, сарқылып бар шыдамым,
адамсыған ақылгөй орталардың
есіктерін сыртынан тарс ұрамын.
Содан мүмкін болмай жүр жолым менің;
содан мүмкін жарқылдап көрінбедім.
Жалғандықпен жарасым таппағанда,
жатады ылғи бұлт құшып көгімде Күн
Жалтақтармен, әйтеуір, көп егесім,
көп егестің білемін жебемесін.
Төзіп бағам,
бәрібір шыншылдығым
талқандайды шыдамның керегесін.
Өмірге аяқ басқалы мұны білгем,
епсектілер жемімді бұрын ілген.
Ақыл енбей сонда да,
арпалысып,
келем әлі сойылға жығылумен.
Шындық іздеп шыққанмен айбарланып,
ақымақтай көрінер жайды аңдадық...
Маған төзген жандардың шыдамына
отырамын кейде өзім қайран қалып.



Пікірлер (2)

Акмаржан

Жаман бул нуска дурыс емес ко

Алма

Керемет! Супер!

Пікір қалдырыңыз

Оғыланды

  • 0
  • 1

Адасып келем,
дала асып келем елсізде
түн менен ойға қамалып,
Жусан иісінен нәр алып.

Толық

Қарғыс

  • 0
  • 0

Отаным, саған ант етем:
от жанарыңа қан тұнған,
күл-талқан мынау калпыңнан
арылар бір күн туады,

Толық

Оба

  • 0
  • 0

Оба жүр - қолда күрегі,
көр қазу - жалғыз білері.
Өліктің мынау көптігі,
жаназа, дұға — жоқ бірі.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар