Өлең, жыр, ақындар

Сырласу

Алдыңызда сырымды ақтарсам ба?
Ақталғандай болам ба?..
Амалым жоқ!
Айдап барад пенделік нақ сарсаңға,
ақынмын ғой – айтар бар, аларым жоқ.

Өлең үшін берермін өмірімді,
өгейсіткен жалғанды тәрк етем де!
Өң келтіріп көтерер көңіліңді
өте шығар мезеттей жарқ етем бе?

Жақсылықтың неге екен шағы қысқа,
жан-тәніңді рақатқа баурағанда?
Жетектейді тіршілік сабылысқа
жылу кетіп рухыңнан, жаурағанда.

Аялаусыз қалғанда түз-даланы
аймалауын тілейсің Күн көзімен.
Ақ ниетсіз адамның мұз-жанары
адасады айырылып өз-өзінен.

Жылытады жырларым жүрегімді,
жүрсем-дағы ауылдан жырақта мен.
Жалындатып айтсам да тілегімді,
жалынып бір көрмеппін бірақ та мен...

Алауыздық майданда күресумен,
ауыздықпен алысып келеміз біз.
Аянбайық араммен тіресуден,
адалдықтың жолында жеңеміз біз.

Мақтамадым жағынып қалам ба деп,
мақсат тұттым – бір ғибрат алып жүрсем!
Мақтанамын арыстай ағам бар деп,
маздатып бір шырағын жағып жүрсем!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көк пен Жердің арасы

  • 0
  • 0

Көк пен Жердің арасында жаралған,
алтын күннің нұрларынан нәр алған.
Көк Түрігім, қасіретті тарихтың
құны қымбат жан берісіп, жан алған.

Толық

Қазақ елім бұл менің

  • 0
  • 0

Асқар тауын, дархан дала, айдынын
аялаған баспасын деп қайғы-мұң.
Бабалардың найзасында ойнаған
азат күні қазағымның – айбыным.

Толық

Киелі жер – Кереку

  • 0
  • 0

Айдынында билеген аққу керім,
Аққулы өңір – аймаңдай гаккулі елім.
Ақтоғай мен Тереңкөл – жауһарларым,
Айбынымның белгісі – Ақсу менің.

Толық

Қарап көріңіз