Өлең, жыр, ақындар

Ай

  • 08.04.2017
  • 0
  • 1
  • 10731
Түн. Бұлыңғыр бір мұңға боялды көк,
Мен отырмын, ой – сергек, ояу – жүрек.
Алабұртып аспаннан іздегенім -
Үнсіз ғана сырласар аяулым ед...

Әппақ, әппақ арманым Айға асығып,
Қайтып жерге түседі қайғы асынып.
Жұбатады жанымды, кірпігіне
Жұлдыз біткен жылт еткен ой жасырып.

Меңіреу түн. Айнала – керең құлақ.
Айсыз аспан. Бір жұлдыз төмен құлап,
Кеңістікке жұтылып кетті тағы,
Жеткізе алмай бір хабар сенен бірақ.

Тұңғиықтан тұйық сыр қашап алып,
Құлазиды көңілім қоса налып.
Менің таудай мұңымды көтере алмай,
Қара түннің кетеді шашы ағарып.

Айым, сенсіз мына түн тым үрейлі,
Тұншықтырып тастайтын тұнық ойды.
Мейірленіп мен үнсіз қарасам да,
Қара аспанның қабағы жібімейді.

Көк ішінде адасқан сен де жалғыз,
Көп ішінде адасқан мен де жалғыз.
Бөлісуге келгенде елге адалмыз,
Көрісуге келгенде кембағалмыз.



Пікірлер (1)

Ғабит Салқынұлы

Қалқаман бауырымның өлеңдеріне көңілім толады дегеннен басқа ештеңе жаза алмаймын.

Пікір қалдырыңыз

Күзгі көрініс

  • 0
  • 1

Көңілді қоңыр салқын саз жүдетіп,
Көз жетті кеткеніне жаздың өтіп.
Құлайды жапырақтар құба талдан,
Күрең күз құдіретіне тағзым етіп.

Толық

Жаз жамалы

  • 0
  • 0

Арқаның аңғал ақ самалы есіп,
Жаз дәурен келді бақшама көшіп.
Мөлдір бұлақтар шолпысын тағып,
Балғын құрақтар сәт санап өсіп...

Толық

Астана

  • 0
  • 7

Астанам! Ару қалам, асқақ ордам,
Қалың жұрт, қазағыма қақпа болған.
Ту ұстап, тұлпар мінген бабаларым,
Бермеген ел намысын жатқа қолдан.

Толық

Қарап көріңіз