Өлең, жыр, ақындар

Лабасыға

  • 16.01.2018
  • 0
  • 0
  • 1924
Емшек тау, ақ бұлт емген Лабасы,
Төнеді төбесінен күн анасы.
Жатыр ол қарсы алдымда жонын керіп,
Секілді арманның ту мұнарасы.
Толқын тау, толқын бұлт, егіз бейне,
Көркіне көз бойламай жол іздей ме.
Бұлт әппақ, тау қара боп беттескенде,
Көбікті жанды, жансыз теңіз бейне.
Сырға сыр, ойға ойлар алмастырып,
Жібердің мені өзіңмен жалғастырып.
Сыңаймен әр таң сайын сәлем күткен,
Төрде отыр кәрі атамдай малдас құрып.
Емшек тау ақ бұлт емген Лабасы,
Төнеді төбесінен күн анасы.
Мен үшін айтылмас ән, жазылмас жыр,
Соғылған сұлулықтың мұнарасы!
* * *
Ақ қайыңдар сыр шертеді ырғалып,
Көкте жұлдыз бір өшеді, бір жанып.
Қарай берем тіл қата алмай өзіңе,
Қара көздің қиығымен ұрланып...
Ай барады бұлт қойнына ақ маңдай,
Жұлдыз нөкер қол соғады дәт қалмай.
Мен жеткізбес сырды саған осынау,
Қыз табиғат түсіндіріп жатқандай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлмес өмір, өзіңді сүйгендіктен жыр еттім

  • 0
  • 0

Өлмес өмір, өзіңді сүйгендіктен жыр еттім,
Тұрар дейсің мәңгілік көк аспанды тіреп кім/
“Жер анадай” жатқан бір табандардың астында,
Аяғы жоқ... тілі жоқ дүрсілдеген жүрекпін.

Толық

Жұлдыздарға сыр ашқан

  • 0
  • 0

Жұлдыздарға сыр ашқан,
Қашып кетті түн жырақ.
Әрнені ойлап тұр аспан,
Сұп-сұр болып тұнжырап.

Толық

Туған ауылға

  • 0
  • 0

Үрлей ескен жел ме мынау, самал ма,
Толқын өрген жасыл шалғын даламда.
Күніне мен жүз сүйемін ауылымды,
Көңілімнің құндағына алам да.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар