Өлең, жыр, ақындар

Лабасыға

  • 16.01.2018
  • 0
  • 0
  • 2028
Емшек тау, ақ бұлт емген Лабасы,
Төнеді төбесінен күн анасы.
Жатыр ол қарсы алдымда жонын керіп,
Секілді арманның ту мұнарасы.
Толқын тау, толқын бұлт, егіз бейне,
Көркіне көз бойламай жол іздей ме.
Бұлт әппақ, тау қара боп беттескенде,
Көбікті жанды, жансыз теңіз бейне.
Сырға сыр, ойға ойлар алмастырып,
Жібердің мені өзіңмен жалғастырып.
Сыңаймен әр таң сайын сәлем күткен,
Төрде отыр кәрі атамдай малдас құрып.
Емшек тау ақ бұлт емген Лабасы,
Төнеді төбесінен күн анасы.
Мен үшін айтылмас ән, жазылмас жыр,
Соғылған сұлулықтың мұнарасы!
* * *
Ақ қайыңдар сыр шертеді ырғалып,
Көкте жұлдыз бір өшеді, бір жанып.
Қарай берем тіл қата алмай өзіңе,
Қара көздің қиығымен ұрланып...
Ай барады бұлт қойнына ақ маңдай,
Жұлдыз нөкер қол соғады дәт қалмай.
Мен жеткізбес сырды саған осынау,
Қыз табиғат түсіндіріп жатқандай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қоңырсалқын

  • 0
  • 0

Ән салқын, айналаның салқын бәрі,
Тірліктің алдамайды жарқылдары.
Өмірдің бұрқылдаған қазанында
Қайнаған ойым неге салқындады?

Толық

Адасып, жалғызсырап келсең кейін

  • 0
  • 0

Адасып, жалғызсырап келсең кейін,
Бейкүнә жүрекке бір жол сермейін.
Еркіңде, кетсең-дағы екі бөліп,
Жалт еткен қынаптағы семсердейін.

Толық

Сылаң белдер сіміріп бір күйді алау

  • 0
  • 0

Сылаң белдер сіміріп бір күйді алау,
Сусып төмен түсіпті ақ желегі.
Таза ауадан майда қоңыр бұйралау,
Көктем иісі келеді...

Толық

Қарап көріңіз