Өлең, жыр, ақындар

Қаптың тауы қасында немесе аспан тауы аясында

  • 26.02.2018
  • 0
  • 0
  • 1924
Ақ шатыры аспандап,
Аспан тіреп,
Аспанның аясында жатқан шіреп
Қап тауының қасында қарап тұрмын,
Қашанғы халқы үшін асқан тірек.
Көрінген көзге осынау дара тұлға,
Жоңғардың көсіледі даласында.
Күн көзін көлегейлеп қаптың тауы,
Өркеші ақ бұлттармен таласуда.
Өркеші ақ бұлттармен таласуда,
Өзіне ол жаралғандай қаратуға.
Арқау боп ұлы ақындар жырына да,
Келеді бірге жасап санасында.
Естігем бала кезде аңыз атын,
Оны айтса тілінен бал тамызатын.
Жырлаған ұлы Бэйүй1,
Білал — Назым,
Жырлаған Аспан тауын нағыз ақын.

Көргенде көңіл бірден елең етті,
Тұтасқан ол —
Таулардың кереметі!
Аспанмен бой теңесіп тұрғаннан соң,
Өзің айтшы, ол кімді елемекші.
Күні ұзын тұрған шолып төңіректі,
Қиялым қыранымен ере кетті.
Қиялға ерік беріп қызықтаймын,
Тауда өскен,
Тау қызы да келеді отты!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жартас

  • 0
  • 0

Қара жартас, мелшиіп тіл қатпайсың,
Толқындарды кеудеңде тулатпайсың,
Сен неге кілт өзгердің, біле алмадым,
Тек қана үнсіздікті құндақтайсың.

Толық

Періште көңіл

  • 0
  • 0

Сыбырлап құлағыма сұлу үнің,
Тұрғандай айтып маған сыры,
Мұңын...
Сезімін сақтай білген сұңғақ бейнең

Толық

Қарагер

  • 0
  • 0

Қамшылай жөнелгенде Қарагерді,
Бұрқ етіп артында шаң қала берді.
Қарагер қанат бітіп бұлдырайды,
Жолдағы тамсандырып тана көлді.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар