Өлең, жыр, ақындар

Қаптың тауы қасында немесе аспан тауы аясында

  • 26.02.2018
  • 0
  • 0
  • 2048
Ақ шатыры аспандап,
Аспан тіреп,
Аспанның аясында жатқан шіреп
Қап тауының қасында қарап тұрмын,
Қашанғы халқы үшін асқан тірек.
Көрінген көзге осынау дара тұлға,
Жоңғардың көсіледі даласында.
Күн көзін көлегейлеп қаптың тауы,
Өркеші ақ бұлттармен таласуда.
Өркеші ақ бұлттармен таласуда,
Өзіне ол жаралғандай қаратуға.
Арқау боп ұлы ақындар жырына да,
Келеді бірге жасап санасында.
Естігем бала кезде аңыз атын,
Оны айтса тілінен бал тамызатын.
Жырлаған ұлы Бэйүй1,
Білал — Назым,
Жырлаған Аспан тауын нағыз ақын.

Көргенде көңіл бірден елең етті,
Тұтасқан ол —
Таулардың кереметі!
Аспанмен бой теңесіп тұрғаннан соң,
Өзің айтшы, ол кімді елемекші.
Күні ұзын тұрған шолып төңіректі,
Қиялым қыранымен ере кетті.
Қиялға ерік беріп қызықтаймын,
Тауда өскен,
Тау қызы да келеді отты!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қиыла қарап артта...

  • 0
  • 0

Жүрекке —
Жанарынан от жандырып,
Жаныңды —
Жымиғаны шаттандырып.

Толық

Өзендердің — домбыра

  • 0
  • 0

Аяулы ел бұл далаға гүл өсірген,
Гүлжамалдай мақташы қыз өсірген.
Қайсар ел бұл қашан да қиындықпен,
Беті қайтып көрмеген күресуден.

Толық

Есіңе ал

  • 0
  • 0

Есіңе ал, мұңайған сол шақтарыңды,
Есіңе ал тұнып қалған бақта гүлді.
Еріксіз әсем кеткен есіл күн–ай,
Шағайын әкел бермен шақпағыңды.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар