Өлең, жыр, ақындар

Қаланың тас көмкерген тірлігінен

  • 01.04.2018
  • 0
  • 0
  • 3589
Қаланың тас көмкерген тірлігінен,
жаныма жай таба алмай зыр жүгірем.
Биікке талпынсам да, тырп еткізбей
әйтеуір тұмшалайды түрлі жүген.
Жеткендей бір сәулеге шам жақпай біз,
алшаңдап «азатпыз» деп айға аттаймыз.
Бас ұрып жалтаңдаймыз көрінгенге,
әкімге жағынамыз, жалбақтаймыз.
Сүт, нан деп шал мен кемпір, қара бала –
кезекте дірдектейміз таң ағара.
Тар үйде бала-шаға шүпірлесіп
күтеді кезек дәретханаға да.
Әбжылан жылжып еніп кемемізге,
азабын өмір бойы шегеміз бе?
Тәңірім Хауа шешем қылмысының
жазасын тартқызады неге бізге?!
Тыпырлап тар бөлмеде тұншығамын,
жалпылдап сөне береді жыр-шырағым.
Ұрынған теріс ағынға қайықтаймын,
білмеймін құтқарам деп кім шығарын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұстазыма

  • 0
  • 0

Жазу білген балаға
қарайтынмын қызығып.
"Хат жазшы,— деп,— ағама",
баратынмын жүгіріп.

Толық

Қоштасып талай доспен

  • 0
  • 0

Қоштасып талай доспен
қайғының таттым дәмін.
Көңілімнен арай көшкен
дос көріп жаттың бәрін.

Толық

Оғыланды

  • 0
  • 1

Адасып келем,
дала асып келем елсізде
түн менен ойға қамалып,
Жусан иісінен нәр алып.

Толық

Қарап көріңіз