Өлең, жыр, ақындар

Қаланың тас көмкерген тірлігінен

  • 01.04.2018
  • 0
  • 0
  • 3799
Қаланың тас көмкерген тірлігінен,
жаныма жай таба алмай зыр жүгірем.
Биікке талпынсам да, тырп еткізбей
әйтеуір тұмшалайды түрлі жүген.
Жеткендей бір сәулеге шам жақпай біз,
алшаңдап «азатпыз» деп айға аттаймыз.
Бас ұрып жалтаңдаймыз көрінгенге,
әкімге жағынамыз, жалбақтаймыз.
Сүт, нан деп шал мен кемпір, қара бала –
кезекте дірдектейміз таң ағара.
Тар үйде бала-шаға шүпірлесіп
күтеді кезек дәретханаға да.
Әбжылан жылжып еніп кемемізге,
азабын өмір бойы шегеміз бе?
Тәңірім Хауа шешем қылмысының
жазасын тартқызады неге бізге?!
Тыпырлап тар бөлмеде тұншығамын,
жалпылдап сөне береді жыр-шырағым.
Ұрынған теріс ағынға қайықтаймын,
білмеймін құтқарам деп кім шығарын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұра

  • 0
  • 0

Бұл табиғат берген менің еліме:
мұхиттардың шалқарлығын,
шыңдардың асқақтығын,
сөнбейтін мақсат нұрын,

Толық

Ояну

  • 0
  • 0

Қоштасты таңғы шуақ ақ қыраумен,
қалыпты оқ-сәуледен мұнар құлап.
Оянып ұйқысынан жатты дәурен,
шатырда көк нәр гүлі тұр албырап.

Толық

Төзу керек, бәріне төзім керек

  • 0
  • 0

Төзу керек, бәріне төзім керек,
жанды қайрап, өзіңді өзің жебеп.
Ақты – қара, қараны – ақ дейтіндерге
қыжыл қайнап – жүректе, көзіңде – кек,

Толық

Қарап көріңіз