Өлең, жыр, ақындар

Қоғам дегенің – темір тор

  • 01.04.2018
  • 0
  • 0
  • 5353
Қоғам дегенің – темір тор,
темірдің тілін таппадым.
Аспаным – алау, жерім – сор,
серкесіз отар – баққаным.
Мықтылармен тор бағар
жұғыса алмадым – жақпадым.
Билігін сатып қорғалар
астындағы ағаш тақтарын.
Қаншама заман жалғасты
үмітті қуып көз ілмей.
Бәрібір күйім алғашқы
қауымдық қоғам кезіндей.
Жылқы ішінде де жорғаң кем,
жылтырағанмен сырты құр.
Бөріктері басқа болғанмен
патша атаулының құлқы бір.
Болжайтын жан жоқ жолды алғы,
жүрегі сыздап жер-жайға.
Талқандап темір торларды
ел қамын ойлар ер қайда?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Теңіз жағасындағы кемпірлер

  • 0
  • 0

Шәлілерін жамылып
алайын деп кәрі ойлардан арылып,
келіп олар жағасына теңіздің,
отырады сосын үнсіз қамығып,

Толық

Сен қайда жүрсің

  • 0
  • 0

Сен осы қайда жүрсің –
мұңайтып мені осынша, сағындырып,
жанымды, жүрегімді жалын қылып,
ешкімге ұқсамайтын күн бейнеңді

Толық

Қыспен қоштасу

  • 0
  • 0

Кіршік шалмаған ақ қөңілдердей, пәк
көңілдердей ақпанда
балапан бауыр ақ ұлпа қар да ыстық-ау.
Маңайдың бәрін ақ торған шархат жапқанда,

Толық

Қарап көріңіз