Өлең, жыр, ақындар

Қоғам дегенің – темір тор

  • 01.04.2018
  • 0
  • 0
  • 5399
Қоғам дегенің – темір тор,
темірдің тілін таппадым.
Аспаным – алау, жерім – сор,
серкесіз отар – баққаным.
Мықтылармен тор бағар
жұғыса алмадым – жақпадым.
Билігін сатып қорғалар
астындағы ағаш тақтарын.
Қаншама заман жалғасты
үмітті қуып көз ілмей.
Бәрібір күйім алғашқы
қауымдық қоғам кезіндей.
Жылқы ішінде де жорғаң кем,
жылтырағанмен сырты құр.
Бөріктері басқа болғанмен
патша атаулының құлқы бір.
Болжайтын жан жоқ жолды алғы,
жүрегі сыздап жер-жайға.
Талқандап темір торларды
ел қамын ойлар ер қайда?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүреді біреу жақын кеп

  • 0
  • 0

Жүреді біреу жақын кеп
сәлемдесуге бата алмай,
«мінезі шәлкес ақын» деп,
айтулы мен бір қаталдай.

Толық

Күзетте

  • 0
  • 0

Бас имей келем тағдырға,
Еркіндік - менің бар әнім.
Ол - көкте, әлем алдында,
қадайды маған жанарын.

Толық

Өзім жайлы

  • 0
  • 0

Айбар деген баламын,
жұмсауға да жарадым.
Өзім биыл бестемін,
саусағыммен санадым.

Толық

Қарап көріңіз