Сыбырлай сүйіп самал жел
- 0
- 0
Сыбырлай сүйіп самал жел,
толқытты жанды несіне?
Жұпарын шашып көгал бел
шақырды кімді төсіне?
Кеудеңе кек келгенде
Кеудеңе кек келгенде,төріңде ой жатпайды.
Қанағат кеткен жерде,
қиянат ойнақтайды.
Астамдық жапса түндік,
ақыл-шал босады үйден.
Шыңғырып жатса шындық,
шүкірлік қашар үйден.
Шашылса сөзің желге,
топастық тамсанады.
Туралық көз ілгенде,
жалтақтық ән салады.
Әділет қалса апанда,
тайраңдар тоқтышағы.
Оранса Ар шапанға,
адалдық оққа ұшады.
Көрікті күл қылады
зорлықтың өрт құшағы.
жер беті – қырғын әлі,
жұмақтың жоқ нышаны.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Қойсын ба мыс жебедей жұрт наласы
- 0
- 0
Қойсын ба мыс жебедей жұрт наласы –
не мықтың жетіп тұрған бұлтқа басы
қалпақтай ұшар бір күн көз ашқанша,
тайғанап қара жерден құт тағасы.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Әбу Сәрсенбаев
Сен құрметте оны -
Uais
Тамаша -
Бердiбай Еркеназ
Тест тапсыру -
Бердiбай Еркеназ
Тест
Тілекқабыл Ақбота Берікқызы
Фариза апамыздың əр өлеңінде жан дүниенің құпиясы мен сыршылдығы айқындалады.Оқи отырып ой əлеміне сүңгисің)Тылсым күші бардай!