Саяхатшы
- 0
- 0
Теңіз кездім, ел кездім жағаларда,
Көзім тіктім көрмеген қалаларға.
Қайда барсам жоқтық пен аштық көрдім,
Болады олар өмірде жала барда.
Кеудеңе кек келгенде
Кеудеңе кек келгенде,төріңде ой жатпайды.
Қанағат кеткен жерде,
қиянат ойнақтайды.
Астамдық жапса түндік,
ақыл-шал босады үйден.
Шыңғырып жатса шындық,
шүкірлік қашар үйден.
Шашылса сөзің желге,
топастық тамсанады.
Туралық көз ілгенде,
жалтақтық ән салады.
Әділет қалса апанда,
тайраңдар тоқтышағы.
Оранса Ар шапанға,
адалдық оққа ұшады.
Көрікті күл қылады
зорлықтың өрт құшағы.
жер беті – қырғын әлі,
жұмақтың жоқ нышаны.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Өмірдің желе-жортағы
- 0
- 0
Өмірдің желе-жортағы
толтырып шаңмен қолқаны,
тілдегенменен ортаны,
адамның бәрі өлердей
Студент қыз
- 0
- 0
Жүрегімді әлі тербеткен
алыста қалған кез мүлдем
Махаббат еді ол ержеткен,
сәбилік сәттен бездірген,
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Ерленқызы Нұрсая
Мен міржақып дулатұлының өлеңдерімен байқауға қаты... -
Ерленқызы Нұрсая
Өте кереметтей -
Ерлан
Кушты
Тілекқабыл Ақбота Берікқызы
Фариза апамыздың əр өлеңінде жан дүниенің құпиясы мен сыршылдығы айқындалады.Оқи отырып ой əлеміне сүңгисің)Тылсым күші бардай!