Өлең, жыр, ақындар

Кеудеңе кек келгенде

  • 01.04.2018
  • 0
  • 1
  • 4518
Кеудеңе кек келгенде,
төріңде ой жатпайды.
Қанағат кеткен жерде,
қиянат ойнақтайды.
Астамдық жапса түндік,
ақыл-шал босады үйден.
Шыңғырып жатса шындық,
шүкірлік қашар үйден.
Шашылса сөзің желге,
топастық тамсанады.
Туралық көз ілгенде,
жалтақтық ән салады.
Әділет қалса апанда,
тайраңдар тоқтышағы.
Оранса Ар шапанға,
адалдық оққа ұшады.
Көрікті күл қылады
зорлықтың өрт құшағы.
жер беті – қырғын әлі,
жұмақтың жоқ нышаны.



Пікірлер (1)

Тілекқабыл Ақбота Берікқызы

Фариза апамыздың əр өлеңінде жан дүниенің құпиясы мен сыршылдығы айқындалады.Оқи отырып ой əлеміне сүңгисің)Тылсым күші бардай!

Пікір қалдырыңыз

Әулет балладасы

  • 0
  • 0

Әулетімнің жүз жолы бар - жүз үміт,
Жасы жүзде, тармақтары - жүз әлем.
Біздің көне табалдырық мүжіліп,
табандардың тапауынан тұр әрең.

Толық

Басқа жол жоқ

  • 0
  • 0

Қар бораннан шыға алмадым,
қуанамын өлімге.
Сен алдымда бұлаңдадың,
үміт шашып көңілге.

Толық

Сіңлілерім

  • 0
  • 0

Жүрсем де ел аралап, таудан асып,
туған жер түтініне арман асық.
Бір жасап қалам ылғи, сіңлілерім
алдымнан шыққан кезде қаумаласып.

Толық

Қарап көріңіз