Өз-өзімнен өртеніп барам жанып
- 0
- 0
Өз-өзімнен өртеніп барам жанып,
жүректен жас ағады тарамданып.
Менде жай жоқ бұл күнде тым болмаса
ақтарылар алдыңда саған барып.
Кеудеңе кек келгенде
Кеудеңе кек келгенде,төріңде ой жатпайды.
Қанағат кеткен жерде,
қиянат ойнақтайды.
Астамдық жапса түндік,
ақыл-шал босады үйден.
Шыңғырып жатса шындық,
шүкірлік қашар үйден.
Шашылса сөзің желге,
топастық тамсанады.
Туралық көз ілгенде,
жалтақтық ән салады.
Әділет қалса апанда,
тайраңдар тоқтышағы.
Оранса Ар шапанға,
адалдық оққа ұшады.
Көрікті күл қылады
зорлықтың өрт құшағы.
жер беті – қырғын әлі,
жұмақтың жоқ нышаны.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Мен сені сүйемін
- 0
- 0
Мен сені аңсап тұрмын
жел адасқан қарағай арасында,
Айды құшқан теңіздің жағасында.
Күн батпайды сен жоқта, таң атпайды,
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Дони
Керемет -
Раяна
Мен тұратын ауыл -
Раяна
Өте орынды
Тілекқабыл Ақбота Берікқызы
Фариза апамыздың əр өлеңінде жан дүниенің құпиясы мен сыршылдығы айқындалады.Оқи отырып ой əлеміне сүңгисің)Тылсым күші бардай!